അപരാജിതന്‍ 27 [Harshan] 9764

വേമാവരത്ത്

ആദി വളരെ വേഗം തന്നെ ആ കുടുംബത്തിലെ എല്ലാവരുമായും അടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

അവരും അവനെ ആ കുടു൦ബാ൦ഗത്തെ പോലെ തന്നെയാണ് കണ്ടതും.

അതിനു പ്രധാന കാരണം ആ കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും ഇളയതും ആകെയുള്ള മകളുമായ ചേതനയെ വിവാഹം ചെയ്തു മരുമകനായി കയറി വന്ന ആനന്ദ് മഹാദേവന്‍റെ ബന്ധു കൂടെ ആയതിനാൽ.

ആ പ്രദേശങ്ങളിൽ മരുമകൻ എന്നാൽ ഒരുപാട് സ്ഥാനം കൽപ്പിച്ചു കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.

ആദി ആ വലിയ മാളികയുടെ കിഴക്കേ വശത്ത് ഒരു വലിയ മണിഗോപുരം കണ്ടു.

എന്തെന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടെ അവൻ ആ മണിഗോപുരത്തിന് സമീപത്തേക്ക് നടന്നു.

അവിടെ ഗോപുരത്തിനുള്ളിൽ ജഗന്നാഥസ്വാമിയുടെ ( പുരി ജഗന്നാഥൻ ) ഒരു വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.

അതിൽ അഞ്ചു തിരിയിട്ട വിളക്കും തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

സത്യത്തില്‍ അവനാകെ ആശ്ചര്യത്തിലായിരുന്നു.

കാരണം വൈശാലിയിൽ ജഗന്നാഥ സ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിനു മുന്നിൽ വെച്ചാണ് നന്ദു മാമന്‍റെ കോൾ വന്നതും അവിടെ നിർത്തിയാണ് സംസാരിച്ചതും ഈ നാട്ടിലേക്ക് വരാൻ തീരുമാനം എടുത്തതും.

അവന്‍ കൈകള്‍ കൂപ്പി തൊഴുതു

എന്നിട്ട് ജഗന്നാഥനേ നമസ്കരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.

ആ ഗോപുരത്തിന് മുകളിലായിയാണ് ഉയരത്തിൽ പിച്ചള കൊണ്ട് നിമ്മിക്കപ്പെട്ട മൂന്നടിപൊക്കമുള്ള വലിയ മണി ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.അതിൽ നിന്നും ഒരു തുണി കൊണ്ട് നെയ്ത കയർ താഴെ ജഗന്നാഥ സ്വാമിയുടെ വിഗ്രഹത്തിന് വലതു വശത്തായി കെട്ടിനിർത്തിയിരിക്കുന്നു.

അവനിതെന്തെന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടെ ആ കയറിൽ പിടിച്ചു.

“അരുത് ,,,,അസമയത്ത് ഈ കുടുംബത്തിലെയാരും ആ മണി മുഴക്കാൻ പാടില്ല ,,”

ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

കല്യാണം തീരുമാനിച്ചിരുന്ന നിരുപമയായിരുന്നു.

അവനൊന്നു ചിരിച്ചു .

എന്നിട്ടു കയറിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു.

“എന്നും രാവിലെ നാലുമണിക്ക് നാലുവട്ടവും വൈകീട്ട് ആറുമണിക്ക് ആറുവട്ടവും ഈ മണിമുഴക്കി ജഗന്നാഥ സ്വാമിയുടെ ദശവതാരങ്ങൾക്ക് നാദാർച്ചന നടത്താൻ മാത്രമാണ് ഈ കുടുംബത്തിലെ ആർക്കും സാധിക്കുകയുള്ളൂ ,,”

“സോറി ,,നീരു ,,,ഞാൻ ഒരു ക്യൂരിയോസിറ്റി കൊണ്ട് തൊട്ടതാ ,,, ”

അവളൊന്നു ചിരിച്ചു

എന്നിട്ടു കിഴക്കേ മതിലിലെ ചെറിയൊരു വാതിൽ കാണിച്ചു

“അത് കണ്ടോ ,,,?”

“ഉവ്വ് ,,,”