അപരാജിതന്‍ 27 [Harshan] 9764

ഒരു മുഷിഞ്ഞമുണ്ടും കൈയിൽ ഒരു വടിയും വലം കയ്യിൽ മനുഷ്യതലയോട്ടിയും ജടപിടിച്ചു താടിയും മുടിയും വളർന്ന മനുഷ്യൻ – ചുടല തന്നെ

ശ്യാം വേഗം പാർവതിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു.

ചുടലയുടെ രൂപം കണ്ടു അവനും ഭയന്ന് പോയി

പാർവ്വതി പേടിച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് കൊണ്ട് ശ്യാമിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

ചുടല മെല്ല അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു

“പോ ,,,,,,ദൂരെ പോ ” ശ്യാം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പാർവ്വതിയെയും കൂട്ടി പിന്നിലേക്ക് അടിവച്ചു നടന്നു.

ചുടല വേഗം മണ്ണിലേക്ക് കിടന്നു കൈകൾ നീട്ടി വെച്ച് കൂപ്പി സാഷ്ടാ൦ഗ൦ പാർവതിയെ പ്രണമിച്ചു.

അത്ഭുതത്തോടെ ഇരുവരും മണ്ണിൽ കിടക്കുന്നയാളെ നോക്കി

“എന്‍ തായീ ………. ” എന്നുറക്കെ ചുടലയവളെ വിളിച്ചു.

അതുകേട്ടു ഇരുവരും ഭയന്ന് വിറച്ചു

” പദ്മെ ,, പദ്മസംഭവേ ,,,,,പദ്മലോചനേ ,,,,,പദ്മപ്രഭേ ,,,,,,,പദ്മാ൦ഗീ,,,,,,,, പദ്മാക്ഷീ,,,,,പദ്മപ്രിയേ ,,,,,,,പദ്മശ്രീ

പദ്മരൂപിണി ,,, പദ്മപാദേ ,,,, പദ്മധാരിണി ,,, പദ്മനാഭേ ,,, പദ്‌മോജ്ജ്വലേ,,,,

ശ്യാമഹരിതാരുണനീലധവളപീതരജതസൌവര്‍ണ്ണപദ്മചൈതന്യേ ,,,

പദ്മതേജസ്വിനി ,,,,

ഈയുള്ളവന്‍റെ പ്രണാമങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചാലും ,,,

ഈ ചണ്ഡാലന്‍റെ ശതകോടി പ്രണാമങ്ങൾ ,,,,,,,,

അനുഗ്രഹിച്ചാലും ,,,,,,,,,

ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഇരുവരും മണ്ണിൽ നമസ്കരിച്ചു കിടക്കുന്ന ചുടലയെ നോക്കി

ചുടല തലപോലും ഉയർത്താതെ ആ കിടപ്പു കിടന്നു

തത്ക്ഷണം

കാർ ഒരു ഇരച്ചിലോടെ സ്റ്റാർട്ട് ആയി.

നടുക്കത്തോടെ ഇരുവരും കാറിലേക്കു നോക്കി.

എൻജിൻ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ശ്യാം വേഗം അവളെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് കാറിന്‍റെ അപ്പുറത്തെ സൈഡിലേക്ക് ഓടി പാർവ്വതിയെ പിന്നിലിരുത്തി.

അവൻ വേഗം മുന്നിൽ കയറി.

കാർ വേഗം ക്ളച് ചവിട്ടി ഗിയർ മാറ്റി മുന്നിലേക്ക്‌ എടുത്തു.

കാർ അതിവേഗം ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു

ചുടല ഒരു പൊട്ടിചിരിയോടെ എഴുന്നേറ്റു മണ്ണിൽ തന്നെയിരുന്നു.പോകുന്ന കാറിനെ നോക്കി.

“തായീ ,,,, ആരിൽ നിന്നുമകന്നു പോയാലും ശങ്കരനിൽ നിന്നുമകലാൻ നിനക്കൊരിക്കലും സാധിക്കില്ല ,, നീയെന്ന താമരപുഷ്പം അലിഞ്ഞുചേരേണ്ടത് രുദ്രതേജസ്വരുപത്തിലേക്ക് മാത്രമാണ് ”

ചുടല ആ വഴിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു

എന്നിട്ടു വിജനമായ ആ പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ടു നടന്നു

സിദ്ധ പാടലുകളും മൂളിക്കൊണ്ട്