അപരാജിതന്‍ 27 [Harshan] 9767

മുത്യാരമ്മയുടെ മാളികയില്‍

പുറത്തു പോയി അമ്രപാലി തിരികെ മാളികയിലെത്തിയ നേരം.

അവൾ ഹാളിലൂടെ നടന്നു കോവണിപടികൾ കയറുവാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എതിർ വശത്തു നിന്നും മുത്യാരമ്മ വരുന്നത് കണ്ടു.

അവർ കണ്ട ഭാവം നടിക്കാതെ അവൾ മുകളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ

“അമീ ,,,,,,,,” അല്പം കോപത്തോടെ അവർ വിളിച്ചു.

ആ വിളികേട്ടവൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കി

“ഹും ….എന്താ തള്ളെ ?” അവൾ ചോദിച്ചു

അതുകേട്ടപ്പോൾ അവർക്കങ്ങു പെരുത്ത് കയറിയെങ്കിലും അതടക്കികൊണ്ട് അവർ ചോദിച്ചു

“നീ എവിടെ പോയിരുന്നു ?”

“എനിക്ക് സൗകര്യമുള്ളിടത്തു പോയി, നിങ്ങൾക്കെന്താ ?”

“ഇവിടെ താമസിച്ചു കൊണ്ട് നിന്‍റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല , എവിടെയെങ്കിലും പോയാൽ എന്നോട് പറഞ്ഞു വേണം പോകാൻ ”

“എനിക്കിഷ്ടമുള്ളത് ഞാൻ ചെയ്യും ,,നിങ്ങളെയത് ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ട കാര്യമെനിക്കില്ല,, ”

“അമീ ,,,,,,” അവർ ദേഷ്യത്തോടെയലറി

“എന്താ തള്ളെ ,,,?”

“അഹങ്കാരമാണ് നിനക്ക് ,, വസവേശ്വര ഗന്ധർവനെ മറന്നു കൊണ്ട് ഇതുവരെ ഒരു ദേവദാസികളും പെരുമാറിയിട്ടില്ല ,, നീയായി അത് തെറ്റിച്ചു , ഈ മാളികയുടെ ഐശ്വര്യം പോലും വസവേശ്വരനാണ് ”

“അതെ , എനിക്ക് അഹങ്കാരം തന്നെയാ ,അതിനു നിങ്ങൾക്കെന്താ ഛേദം ,, പിന്നെ മുൻപ് ഞാൻ ഗന്ധർവ്വനെ കുമ്പിട്ടുണ്ട് ,,,അവിടത്തെ പൂജകളിൽ പങ്കെടുത്തിരുന്ന എന്നെ ഗന്ധർവ്വൻ ആവോള൦ ,അനുഭവിച്ചിട്ടുമുണ്ട് അതൊക്കെ ഞാൻ നിർത്തി ,, പിന്നെ നിങ്ങളുടെ മാത്രം ഐശ്വര്യമാണ് ഗന്ധർവ്വൻ ,,അല്ലാതെ ഈ പാവപ്പെട്ട ദേവദാസികളുടെയല്ല ,,അവരുടെ ശരീരം വിറ്റു സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടുന്നത് നിങ്ങളല്ലേ തള്ളെ ,,”

അവൾ മുൻപോട്ടു നടക്കാൻ തുനിഞ്ഞു

“നിന്നെ പോലെയൊരുത്തിയെ തീറ്റിപ്പോറ്റി മേദസ്സ് പിടിപ്പിച്ചു ആണിന്‍റെ കഴപ്പ് മാറ്റുന്ന കല കാശുമുടക്കി

പഠിപ്പിച്ച എന്നെ തന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ ,,,”എല്ലാവരും കേൾക്കെ മുത്യരമ്മ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു

“അതിനു നിങ്ങൾക്ക് ലക്ഷങ്ങൾ ഈ ദേഹം കൊണ്ട് ഞാനുണ്ടാക്കി തരുന്നില്ലേ ,,തള്ളെ ,,, “അവള്‍ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നടന്നു,

അത് കേട്ട് കോപം കൊണ്ട് ജ്വലിച്ചു നിന്ന മുത്യാരമ്മ അവളെ നോക്കി എല്ലാരും കേൾക്കെ കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു

“അനാഥശവമേ ,,,,നശിച്ചേ പോകൂ നീ ”

അമ്രപാലി പെട്ടെന്നതു കേട്ട് നിന്നു