” ഡാ, ഇത് വരെ നിന്റെ നീരാട്ട് കഴിഞ്ഞില്ലേ??” വരുൺ ഡോറിൽ മുട്ടി..
” ദേ ഇറങ്ങി ” അവനോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ വേഗം കുളിച്ചിറങ്ങി..
ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചിട്ട് എളേമ്മയോട് യാത്രപറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി. അവന്റെ ബൈക്കിന് ആയത് കൊണ്ട് അര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കോളജിൽ എത്തി.
” നിന്നോട് പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് പതിയെ പോണം എന്ന് ” ഞാൻ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയത് പോലെ കിതച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് വരുൺ ചിരിച്ചു. പിന്നെ എന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. വരുൺ ക്ലാസ്സിൽ കയറിയതും ബാക്കി ഫ്രണ്ട്സുമായി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ എന്റെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്ന് ഉറങ്ങാനും. ഇന്നലെ രാത്രി ഒരു തുള്ളി ഉറങ്ങിട്ടില്ലല്ലോ.
” ധ്രുവ ” ആരോ കുലുക്കി വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്. വരുൺ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചു തല ഉയർത്തി നോക്കി. ആളെ കണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടിപ്പോയി.
കാർത്തിക.
കോളജിലെ നമ്പർ വൺ ബ്യൂട്ടി.
” അതേ.. എനിക്ക് ധ്രുവയോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു… ” കാർത്തിക്ക മടിച്ച് മടിച്ച് പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ മിടിപ്പ് കൂടി വരുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…
ഞാൻ എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന കാർത്തികയേ തന്നെ നോക്കി. എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി വന്നു. അത് പ്രണയം കൊണ്ടാണ് എന്ന് തെറ്റ്ധരിക്കരുത്, ഇതിപ്പോ കാർത്തിക എന്ന് അല്ല എനിക്ക് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ഏത് ഒരാൾ എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയാലും എനിക്ക് വല്ലാത്ത പരവേശവും വെപ്രാളവും ഒക്കെ ആണ്. കാർത്തിക ആവുമ്പോൾ ആ പരവേശം ഒരല്പം കൂടി കൂടും എന്ന് മാത്രം.
അതിന് കാരണം ഞങ്ങളുടെ സൂപ്പർ സീയർസ് ആണ്. ഞങ്ങൾ ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആയിരുന്ന സമയത്ത് സ്വാഭാവികമായും ആദ്യ ഒന്ന് രണ്ടാഴ്ച റാഗിംഗ് ഉണ്ടാവും അല്ലോ. എന്റെ കഷ്ടകാലത്തിനു ഞാനും കാർത്തികയും ഒരുമിച്ച് ആണ് കോളേജിലേക്ക് കയറി ചെന്നത്. ചെന്ന് പെട്ടതോ സീനിയർസിന്റെ മുന്നിൽ, വന്നപാടെ അവർ അവളോട് എന്നേ പ്രെപ്പോസ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു. കാർത്തിക വലിയ കൂസൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ സിനിമ സ്റ്റൈയിലിൽ ഒരു മുട്ട് ഒക്കെ കുത്തി ഏതോ വലിയ ഡയലോഗ് ഒക്കെ ആയി പ്രെപ്പോസ് ചെയ്തു, അത് കണ്ട് ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നവർ എല്ലാരും എന്നേ നോക്കി.
ഒരു 2 ആഴ്ച കൂടുമ്പോൾ എങ്കിലും എഴുതിയത് അത്രേം എങ്കിലും ഇട്ടാൽ നന്നായിരുന്നു.
എന്റെ ബ്രോ ഒരേ സമയത്തു മൂന്നോളം കഥകൾ എഴുതിയപ്പോൾ കരുതിയില്ല പകുതിക്ക് വെച്ചു നിർത്തിപോകാൻ ആണെന്ന്, waiting for ur stories bro