??__സുനന്ദാ__?? ( The Alternate Version) [??????? ????????] 326

ഞാൻ വാടകയ്ക്ക് താമസിച്ചിരുന്ന വീടിന്റെ ഉടമസ്ഥൻ വികാസ് ശർമ്മ, ഈ ഡബ്ബാവാലായുടെ ഉറ്റസുഹൃത്തായിരുന്നു.

കോളേജിലെ ഗസ്റ്റ് ലക്ചർ ജോലിക്ക് ശേഷം, വൈകിട്ട് അഞ്ചര മണിക്ക് ഞാനാ വീടിന്റെ പടികേറി ചെല്ലുമ്പോഴൊക്കെ, വീടിന്റെ ലിവിങ് റൂമിൽ ഭാർഗവും വികാസും തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കാണാറ്.

എന്നെ കണ്ടാലുടൻ അയാൾ, “നമസ്തേ സർ ‘ജി ! ” എന്ന് അഭിവാദ്യം ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഞാനാകട്ടെ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് മുകളിലെ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോകും.

ഭാർഗവിന്റെ കൂടെ ചിലപ്പോഴെക്കെ ആ പെൺകുട്ടിയും വീട്ടിലേക്ക് വരാറുണ്ടായിരുന്നു. വീട്ടുടമസ്ഥൻ വികാസിന്റെ മക്കളിൽ ഇളയമകൾ, പ്രിയദർശിനിയുടെ കോളേജ് സഹപാഠിയായിരുന്നു സുനന്ദയെന്ന കാര്യം പ്രിയ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാനറിയുന്നത്.

അവൾ വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഞാനവിടെയുണ്ടെങ്കിൽ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ആ പെൺകുട്ടി വല്ലാത്തൊരു നോട്ടത്തോടെ എന്നെ സാകൂതം നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കും. അവളുടെ ആ നോട്ടത്തെ ഞാൻ വില കല്പിച്ചിരുന്നില്ല.

എന്ന് മാത്രമല്ല, ഞാൻ തിരികെ പുഞ്ചിരിച്ചിരുന്നുമില്ല. അത് അവളിൽ എന്തോ ഒരു നിരാശയോ അല്ലെങ്കിൽ നീരസമോ നിറഞ്ഞ ഒരു ഭാവം സൃഷ്ടിക്കും… എന്താണെന്നറിയില്ല, അവൾ അതോടെ എനിക്ക് പറയുവാൻ സാധിക്കാത്ത ഒരു മുഖഭാവത്തോട് കൂടിയിരിക്കും.

ഭാർഗവും മകളും താമസിച്ചിരുന്നത്, ഞാൻ താമസിക്കുന്ന വീടിനു പുറകിലുള്ള “ഡബ്ബാവാലാ സ്ട്രീറ്റ് നമ്പർ.

ഇരുപതിമൂന്നിലായിരുന്നു . പേരു പോലെ തന്നെ ആ തെരുവിലാണ് മുംബൈയിലെ മിക്ക ഡബ്ബാവാലാകളും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളും താമസിക്കുന്നത്.

എന്നാൽ ഞാൻ നിശ്ശബ്ദമായി അവളെയും, അവളുടെ അച്ഛനെയും നോക്കി കാണുവാൻ മാത്രമാണ് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നത്.

ഒരുനാൾ ഞാൻ വികാസിനോട് ഭാർഗവിന്റെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു.