ദേവീ പാർവതി.. [യുവ ഗന്ധർവ്വൻ] 261

ഇപ്പോൾ മനസ്സിനൊരു കുളിർമ കൈവരുന്നതുപോലെ…….

ഒരു തരത്തിൽ സംഗീതവും മനുഷ്യന് മെഡിസിൻ തന്നെയാണ്…..

വാല്യൂബിൾ മെഡിസിൻ..!…

മുഖത്തേക്കടിക്കുന്ന കാറ്റിന്റെ അളവ് ക്രമാതീതമായി കൂടിയപ്പോൾ ശിരസ്സുയർന്നു.

കൺപോള പതിയെ തുറന്ന് നോക്കി….. വേഗത്തിൽ കാഴ്ചകൾ മറയുന്നു……

ചുറ്റും ഒന്ന് കൂടി നോക്കി മയക്കത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും

കണ്ണിലൊരു കൊച്ചു പൂവുടക്കി

കാഴ്ച്ച പിടിച്ചു….

ബസിന്റെ തിക്കിലും തിരക്കിലും പെട്ട് ആ കൊച്ചു പൂവ് ഞെരിഞ്ഞമരുന്നു. അവരുടെ

സൈഡ് സീറ്റ്‌ രണ്ട് പാരലൽ

സ്റ്റുഡന്റസ് കയ്യടക്കിയിരിക്കുന്നു…… സീറ്റിന്റെ കമ്പി അവൾക്ക് വേദന നൽകുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…..

ചെറിയ തവിട്ട് നിറമുള്ള വിടർന്ന കണ്ണുകളിൽ വേദന നിഴലിക്കുന്നു…..

കയ് നീട്ടി അവളെ എന്റെയടുത്തേക്ക് വിളിക്കാൻ മുതിർന്നതും അവളെ തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മറ്റൊരു പൂവിന്റെ കയ്യിതളുകൾ പ്രത്യക്ഷമായി…….

ഒരു നിമിഷം എത്തിപിടിച്ച കമ്പിയിൽനിന്നും താഴെത്തുടങ്ങുന്ന അവളിലേക്ക് ഞാൻ കണ്ണുഴിഞ്ഞു……

കെട്ടിവച്ച എണ്ണവർണമുള്ള കാർകൂന്തൽ,

മുടിയിൽ വാടിയ തുളസികതിർ,

അരക്കെട്ടിനൊപ്പം പിടിക്കാൻ നോക്കുന്ന മുടി,പണ്ടെങ്ങോ സ്ട്രൈറ്റ്ൻ ചെയ്തതുപോലെ…….

താഴേക്ക് നീണ്ടുകിടക്കുന്ന കരിനീല ഇറുകിയ ചുരിദാറിലെ ഷേപ്പ് ഒത്ത നിതംബത്തിലേക്ക് എന്റെ കണ്ണോടിയതിൽനിന്നും പണിപ്പെട്ടു ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു…….

എന്തോ അവളുടെ മുഖം കാണാൻ മനസ്സ് വെമ്പി.

എന്നാൽ ഉടൻതന്നെ ഉള്ളിൽനിന്നും ഒരു പല്ലിരുമ്മൽ.