??__സുനന്ദാ__?? ( The Alternate Version) [??????? ????????] 329

പക്ഷേ മറുവശത്തു തികഞ്ഞ നിശബ്ദതയായിരുന്നു

“നീയാ ഫോൺ ലൗഡ് സ്പീക്കറിലിട്ടിട്ട് നിർമലയ്ക്ക് ഫോണൊന്നു കൊടുത്തേ..” ഞാൻ അനുസരിച്ചു.

 

“ഹലോ നിർമലാ… ”

“പറയൂ ശാരദാ…”

“സുനന്ദയ്ക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്…. ” അമ്മ ചോദിച്ചു.

അവൾ, ഭാർഗവിന്റെ വേർപാടിന്റെ ഷോക്കിൽ നിന്ന് ഒരുവിധം മുക്തയായി വരുന്നു.

 

“മ്മ്. ശെരി.. മോനെ അരുൺ… ”

“എന്താ അമ്മേ…”

“നിന്നോട് ഇന്ദ്രൻ കാര്യമെല്ലാം പറഞ്ഞുവോ…”

“പറഞ്ഞു അമ്മേ…”

“അത്എന്ത് കൊണ്ടാണെന്നു നിനക്ക് മനസ്സിലായോ മോനെ…???” അമ്മ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

ഞാൻ ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞു.

 

“ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചതിനു പിന്നിൽ ഒരു കഥയുണ്ട്… അത് നീ കേൾക്കണം.”

 

“എന്ത് കഥ…” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

“പറയാം…”

അമ്മ കഥ പറയാൻ തുടങ്ങി. :

 

പണ്ട് നിന്റെ മുത്തച്ഛൻ ഭാസ്കരമേനോൻ ജോലി ചെയ്തിരുന്നത് ബോംബെ റിഫനറിയിൽ ആണെന്ന് അറിയാമല്ലോ.. അന്ന് മുത്തച്ഛന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സഹപ്രവർത്തകനായിരുന്നു നിർമലയുടെ അച്ഛൻ, നാരായൺരാജ്.

 

അക്കാലത്തു നിന്റെ മുത്തച്ഛൻ, കുടുംബത്തെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടു വന്നപ്പോൾ കുറച്ച് കാലം വാടകയ്ക്ക് താമസിച്ചിരുന്നത്, വേറെ ഒരു സ്ഥലത്തായിരുന്നു… എന്തോ കാരണത്താൽ ഞങ്ങൾക്കാ വീട് ഒഴിഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ നിർമലയുടെ അച്ഛൻ നിന്റെ മുത്തച്ഛനോട് ഒരു ഇരുനില വീട് വാടകയ്ക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീടിനടുത്തു ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്…

 

ആ വീട്, സുനന്ദയുടെ അമ്മ പദ്മാദേവിയുടെ അച്ഛൻ, ദേവറാമിന്റെ വീടായിരുന്നു. ദേവറാം, നാരായൺരാജിന്റെ അച്ഛന്റെ സഹോദരീ പുത്രനായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തെ ദേവറാമും കുടുംബവും സ്വീകകരിച്ചു.

 

അങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങൾ – ഞാനും, നിർമൽ ദീദിയും, പിന്നെ സുനന്ദയുടെ അമ്മയും കൂട്ടുകാരാവുന്നത്… “