⚔️ദേവാസുരൻ⚒️ s2 ep14 (Demon king DK) 3534

– അറിയപ്പെടാത്ത സ്ഥലം –

വിഭവസമൃതമായ ഭക്ഷണം അവർ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു….

ഇവയുടെ പരിചരകർ ചെറു പത്രങ്ങളിലായി എച്ചിൽ ആയ കയ്യുകൾ വൃത്തിയാക്കുന്നതിനായി ശുദ്ധ ജലം കൊണ്ടുവന്ന് ആ മേശമേൽ വച്ചു…..

ഒപ്പം തന്നെ ബാക്കിയായ ഭക്ഷണവും എച്ചിൽ പാത്രങ്ങളും എടുത്തുകൊണ്ടു അവർ പുറത്തേക്ക് നടന്നു…..

ആ 12 പേർ തങ്ങളുടെ കരങ്ങൾ ശുദ്ധിയാക്കി നന്ദിയുള്ള കണ്ണുകളോടെ ഇവ എന്ന ചെകുത്താനെ നോക്കി….

‘”” വിരുന്ന് എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ട്ടമായോ……
എന്തെങ്കിലും പോരായ്മകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുക……'””

 

ഇവ വളരെ താഴ്മയോടെ അവരോട് പറഞ്ഞു….

 

‘”” അങ്ങ് എന്താണീ പറയുന്നത്….. പോരായ്മയോ….. ഇത്ര സ്വാതിഷ്ടമായ ഉണവ് ഞങ്ങൾ കഴിച്ചിട്ട് നാളേറെ ആയി……
ഞങ്ങളുടെയും ഞങ്ങളുടെ മക്കളുടെയും വിശപ്പ് അടക്കിയ അങ്ങ് ദൈവമാണ്……'”

 

‘”” ഇത്ര വലിയ വാക്കുകൾ ഒന്നും പറയരുത്…..
നിങ്ങൾ എല്ലാവരും എന്റെ അതിഥികൾ ആണ്……'””

 

ഇവ അവരോട് പറഞ്ഞു……

‘” ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ടൊന്നും തോന്നരുത്…..
ഞങ്ങളെ പോലെ തന്നെ നിങ്ങൾ പിടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ ആൾക്കാരും പട്ടിണിയിലാണ്….. അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും…..'””

 

അതിലെ ഒരു മുതിർന്ന ആൾ അവളെ നോക്കി താഴ്മയോടെ ചോദിച്ചു……

 

‘”” അതൊന്നും ഓർത്ത് ആശങ്ക വേണ്ടാ…..
അവർക്കുള്ള ഉണവ് നേരത്തെ കൊടുത്തുകാണും…… ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ….
നിങ്ങൾ എല്ലാവരും എന്റെ വിരുന്നുകാർ ആണ്……
ഈ ദീപിലെ വിരുന്നുകാർക്ക് എന്നും ഞങ്ങൾ ഒരേ മര്യാദ തന്നെയാണ് നൽകുക…….'””

 

അവൾ പറഞ്ഞു……
കേട്ട നല്ല വാക്കുകൾ അവരുടെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ തണുപ്പിച്ചു…. അവർ നന്ദിയോടെ ഇവക്ക് മുന്നിൽ കൈ കൂപ്പി……

ഈ സമയമാണ് പത്തോളം പരിചരകർ അവിടേക്ക് കടന്നുവന്നത്….

അവരുടെയെല്ലാം കയ്യിൽ തുണികൊണ്ട് മൂടിയ ഓരോ പ്ളേറ്റുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…… അവസാനം വന്ന ആളുടെ കയ്യിൽ ഒരു വലിയ പാത്രവും……

അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മുതിർന്നവരായ 8 പേർക്ക് മുന്നിൽ അവർ ഓരോ പ്ളേറ്റ് വീതം വച്ചു……

എന്താണ് ഇവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് അവർക്കാർക്കും മനസ്സിലായിരുന്നില്ല…..

ആ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു കുട്ടി തന്റെ മാതാവിന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന പ്ളേറ്റിലെ തുണി അകറ്റാൻ പോയതും ഇവ അവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി……

 

‘”” അരുത്…….
അതിൽ തൊടരുത്………..'”

ഗംഭീര്യം നിറഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദമായിരുന്നു അവർ കേട്ടത്…….
അപരിചിതമായ ലോകത്തെ കറുത്ത കോട്ടയുടെ മഹാറാണിയായ ഇവയുടെ ശബ്ദം…….
ആ ശബ്ദത്തിൽ അവിടം മുഴുവനുമൊന്ന്  കുലുങ്ങിപ്പോയി…..

 

ആ കുട്ടി പേടിച്ച് തന്റെ കൈ പിൻവലിച്ചു……

 

‘”” അത് തുറക്കുവാനുള്ള സമയം ആയിട്ടില്ല…..
ഞാൻ പറയാതെ ആരുമാ തുണിയിൽ കൈ വെക്കരുത്….. മനസ്സിലായോ……..'””

 

ഇവ അവരെയെല്ലാം നോക്കി പറഞ്ഞു…… വന്യതയുടെ ആ സ്ത്രീ ശക്തിക്ക് മുന്നിൽ എതിര് നിൽക്കാൻ അവരെക്കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞില്ല……

അവൾ പറഞ്ഞതനുസരിക്കുന്ന പാവകളെ പോലെ അവർ അനങ്ങാതെ ഇരുന്നുപോയി…..

പരിചരകർ അവരുടെ പണികൾ തുടർന്നു….

കൊണ്ടുവന്ന ആ വലിയ പത്രം മേശയുടെ ഏറ്റവും അറ്റത്തായി വച്ചു….. അവിടെ അത് ഇറക്കി വക്കുവാൻ പാകത്തിനൊരു ഹോളും ഉണ്ടായിരുന്നു…. അതിലേക്കാണ് ആ പാത്രം ഇറക്കി വച്ചത്……

കൂടാതെ മറ്റൊന്ന് കൂടെ അവിടേക്ക് കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു…..

ഒരു വലിയ ചെമ്പിന്റെ പ്രതിമ…..

ആ പ്രതിമയെ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ കണ്ടാൽ ഒരു ചെകുത്താനെ പോലെയാണ് തോന്നുക….
രണ്ട് കൊമ്പുകകളും മനുഷ്യന്റെ രൂപവും ഉള്ള ആ പ്രതിമ മുകളിലേക്ക് നോക്കി വാ പൊളിച്ചു നിൽക്കുന്നു…..

ഇതെല്ലാം കണ്ട ആ 12 പേർ എന്തെന്ന് പോലുമറിയാതെ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ നിന്നു…..

പരിചാരകർ എല്ലാം  തങ്ങളുടെ ജോലി പൂർത്തിയായതും മേശക്ക് ഇരു വശങ്ങളിലായി അല്പം അകലം പാലിച്ചു നിന്നു…….

പിന്നീട് എല്ലാം നിശബ്ദമായിരുന്നു…..
അവരെല്ലാം ഇവ എന്ന മന്ത്രവാദിനിയെ ഭയത്തോടെ നോക്കി നിന്നുപോയി….

അവൾ കണ്ണുകളടച്ച് നിൽക്കുകയാണ്……
പ്രകൃതിപോലും അവൾക്ക് മുന്നിൽ ഭയന്ന് നിശബ്ദയായിപ്പോയി…….കണ്ണുകളടച്ചിരുന്ന ആ രക്ഷസ്സിയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി എല്ലാവരെയും ഏറെ ഭയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു……

പതിയെ പതിയെ കാലാവസ്ഥ ആകെ മാറുവാൻ ആരംഭിച്ച…….. പുറത്ത് കൊടും കാറ്റ് വീശുവാൻ കൂടെ തുടങ്ങി……. പെട്ടെന്നാണ് മറ്റൊരു സമസ്യ അവിടെ കാലെടുത്ത് വച്ചത്…….

‘”” ക്രാ……………… വ്…………'””

ആകാശം പിടിച്ചു കുലുക്കുന്ന ഇടിമുഴക്കം പോലെ ഒരു കഴുകന്റെ ഗർജനം ആ ലോകമാകെ മുഴങ്ങി…….

എല്ലാവരും ഭയത്തോടെ ചുറ്റിനും നോക്കി…..

കോട്ടയുടെ പടിഞ്ഞാറേ ധിക്കിൽ നിന്നും പറന്നുവരുന്ന ഭീമൻ കഴുക്……. അതിനേകദ്ദേശം അര മനുഷ്യന്റെ വലിപ്പമുണ്ട്……

ആ രൂപത്തെ മുന്നേ കണ്ടതിനാൽ തന്നെ കൂടുതൽ അത്ഭുതമൊന്നും ആർക്കും തോന്നിയില്ല…… പക്ഷെ കുട്ടികളുടെ ഭയം വീണ്ടും തിരിച്ചെത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…..

പോയ ലക്ഷ്യം വിജയകരമായി പൂർത്തീകരിച്ച ആ കഴുകന്റെ കൊക്കിൽ മൂന്ന് മുടി നാരുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…..അത് സന്തോഷപൂർവ്വം ഇവ കൈകളിലേക്ക് എടുത്തു…..

‘”” മഹീരാ……..
നിന്റെ ദൗത്യം  വിജയകരമായി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു……
അതിനുള്ള പ്രതിഫലം ഉടൻ തന്നെ ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും….നിനക്കായുള്ള ഉണവ് ഉടൻ തയ്യാറാവുന്നതാണ്…….'””

 

ഇവ അവർക്ക് മനസ്സിലാവാത്ത മറ്റൊരു ഭാഷയിൽ കഴുകനെ നോക്കി പറഞ്ഞു…..
അത് കേട്ടതും ആ കഴുകൻ തന്റെ കൂറ്റൻ ചിറകുകൾ അടിച്ചു കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് പറന്നു…….

ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഇവ മറ്റൊരു ആളായി മാറിയിരുന്നു….. ചെകുത്താന്റെ വന്യതയുള്ള മറ്റൊരുവൾ….. തന്റെ കയ്യിലെ ആ മുടിനാരുകളിലേക്ക് അവൾ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…..

അത് ചുവപ്പും നീലയും നിറങ്ങളിൽ ഇടയ്ക്കിടെ വെട്ടി തിളങ്ങുന്നു….. ആ കാഴ്ച അവളുടെ കണ്ണിന് കൂടുതൽ തിളക്കം നൽകി…..

 

‘””  ദേവാസുരാ…………
നീ ഇനി വെറും അസുരൻ മാത്രമാണ്…….
എന്റെ അടിമയായ വെറും അസുരഗണം……..
ഞാൻ കാത്തിരുന്നത് ഈ നിമിഷത്തെയാണ്…….'””

അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഗൂഢമായ ചിരി വിടർന്നു….. പലരുടെയും നാശങ്ങൾക്ക് തുടക്കമായ തിന്മയുടെ ചിരി…..

 

തുടരും……

പേജ് കുറഞ്ഞെന്ന് തോന്നിയോ….
എന്നാ അത് തോന്നൽ മാത്രമാ…. ?
ലെഗ്ത് നന്നായി കൂട്ടിയതാ…..
പോയി അഭിപ്രായം പറാ മക്കളെ……