നിയോഗം 2 Dark World Part IX (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 1503

എല്ലാവരും എന്നെ കണ്ണ് മിഴിച്ചു നോക്കി… നിലത്ത് വീണ ഡെൽറ്റ കൈ കുത്തി ഇരുന്നു എന്നെ അതിശയിച്ചു നോക്കി..

“വിജയി എന്ന നിലയിൽ ഞാൻ ഈ മത്സര നിയമങ്ങൾ ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നു.. അവൾ ഇങ്ങനെ ഒരു സമയം തന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ് എനിക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്.. അല്ലെങ്കിൽ അവൾ എന്നെ കൊന്നിട്ടുണ്ടാകും…, ഞാൻ എന്നയാലും ഇവിടെ നിന്നും പോകേണ്ടവൻ ആണ്.. “

ഞാൻ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു..

അതോടെ ക്വീൻ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു… തല കൊണ്ട് ഞാൻ ചെയ്തതാണ് ശരി എന്നതുപോലെ കാണിച്ചു. അത് അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു എന്ന് തോന്നി.

ഞാൻ നടന്നു ചെന്നു.. ഡെൽറ്റയുടെ കുട്ടികളെ രണ്ടുപേരെയും ഇരുകയ്യിലും പിടിച്ചു.. അവർ എന്നെ അല്പം പകപ്പോടെ നോക്കി..

“വാ…”

ദേഹം മൊത്തം മുറിഞ്ഞു പോകുന്ന വേദന.. എന്നാലും ഞാൻ അവരെ കൊണ്ടുപോയി ഡെൽറ്റയുടെ അടുത്ത് നിർത്തി..

അവർ ഒരു കരച്ചിലൂടെ നിലത്ത് ഇരുന്ന ഡെൽറ്റയേ കെട്ടിപിടിച്ചു..

ഡെൽറ്റ കണ്ണ് മിഴിച്ചു നിലത്തു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു… അവൾ ഒരിക്കലും ഇത് പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല..

ഞാൻ ഡെൽറ്റയേ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു പൊക്കി..

“നിന്റെ കുട്ടികൾ എന്റെ കുട്ടികളും ആണ്.. നീ എന്റെ കുടുംബവും.. ഞാൻ പോകേണ്ടവൻ ആണ്… നിങ്ങൾ ഇവിടെ ജീവിക്കേണ്ടവരും…”

അത് പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.. കുട്ടികളും അവളെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു..

“എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം, റോഷൻ….”

അത് കണ്ടു നിന്ന എല്ലാവരും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് കരഞ്ഞത്..

ഞാൻ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു മുറുക്കി ട്രിനിറ്റിയെ നോക്കി…

അഭിമാനം ആയിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്.. ഇത് പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ തന്നെ.. എന്റെ കുട്ടികളുടെ മുഖത്തും സന്തോഷം.

“ഡെൽറ്റക്ക് റോഷനും ട്രിനിറ്റിയും ആയുള്ള ബന്ധത്തിന് സമ്മതമാണോ?”

ക്വീൻ ഉടനെ ചോദിച്ചു..

“എനിക്ക് സമ്മതമാണ്.. തെറ്റുകൾ എന്റെ ആണ്.. ഞാൻ അവൻ ചെയ്ത നല്ല കാര്യങ്ങൾ മറന്നു, എന്റെ മക്കളെ മറന്നു.. ട്രിനിറ്റിയ്ക്ക് ആർക്കും കിട്ടാത്ത ഭാഗ്യം വന്നപ്പോൾ എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല… ഞാൻ എന്ത് ശിക്ഷ വേണമെങ്കിലും ഏൽക്കാം..”

അവൾ എന്നിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി അത് പറഞ്ഞു തല കുനിച്ചു..

“നിനക്ക് ശിക്ഷ തരേണ്ട ആൾ അതൊക്കെ ക്ഷമിച്ചു…”

ക്വീൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അത് പറഞ്ഞു, ശേഷം അവൾ എന്നെ നോക്കി..

“റോഷൻ.. അവളെ കൊന്നിരുന്നു എങ്കിൽ നിനക്ക് എന്റെ സ്ഥാനം കിട്ടിയേനെ.. എന്തുകൊണ്ടാണ് ആ സ്ഥാനം നീ ഉപേക്ഷിച്ചത്??”

അവൾ ആകാംഷയോടെ എന്നെ നോക്കി.. എല്ലാവരും എന്നെ നോക്കി.. ഡെൽറ്റയുടെ കുട്ടികൾ എന്റെ കൈ വിട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു..

“ക്വീൻ.. സ്ഥാനം നേടേണ്ടത് മനസ്സിൽ അല്ലെ? ഇത്ര നാളും ഇവരെ വളർത്തി,
അവരുടെ അമ്മ ആയി അവസാനം ഭൂമി വരെ അവരെ അയച്ചു പുതിയ ജീവൻ ഈ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന ക്വീൻ തന്നെ ആണ് ഇവിടെ ഭരിക്കേണ്ടത്..