ഒരു ബൈക്ക് യാത്രികൻ [Sajith] 1356

ഞാൻ: പിന്നെ ആർക്കാ ഈ കല്ല്യാണ പന്തൽ.

അനിരുദ്ധൻ: ആ…

ഞാൻ: ഞാൻ ഒരു കൗതുകത്തിന് ചോയിക്കാണേ ഇനി അവളെങ്ങാനും.

അനി തറപ്പിച്ചൊരു നോട്ടം നോകിയപ്പോൾ ചോദിക്കാൻ വന്നത് ഞാൻ വിഴുങ്ങി കളഞ്ഞു. ബൈക്ക് സൈഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്ത് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ആകെ ആളും ബഹളവുമാണ്. അവിടെ കൂടി നിന്ന ഒരാളെ ഞങ്ങൾ വിളിച്ചു കാര്യം തിരക്കി.

ഞാൻ: ഏട്ടാ ഇവിടെ എന്താ പരിപാടി.

നാട്ടുകാരൻ: നിങ്ങളേതാ? 

അനിരുദ്ധൻ: ഞങ്ങൾ നിലമ്പൂർന്ന് വരാണ് ഇവടെത്തെ സേതുലക്ഷ്മീന്റെ കൂടെ പഠിച്ചിരുന്നെ ആണ്.

നാട്ടുകാരൻ: ആ… നിശ്ചയത്തിന് വന്നെ ആണോ. 

അനിരുദ്ധൻ: നിശ്ചയോ ആർടെ.

അനിയുടെ ശബ്ദമൊക്കെ പതറാൻ തൊടങ്ങി.

നാട്ടുകാരൻ: നിങ്ങളെ കൂട്ടുകാരീടെ. അപ്പൊ അതിന് വന്നതല്ലേ.

അനിരുദ്ധൻ: അ.. അല്ല ഞങ്ങൾ മാനന്തവാടി വരണ്ട ഒരാവശ്യം ഇണ്ടായിരുന്നു അപ്പൊ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോവാന്ന് കരുതി അങ്ങനെ നേരെ പോന്നെ ആണ്. 

നാട്ടുകാരൻ: ഓ… പക്ഷെ ആള് ഇവടെ ഇല്ല.

അനിരുദ്ധൻ: എ… ആള് പിന്നെ എവടെ പോയി. 

നാട്ടുകാരൻ: ആ പെണ്ണിന് കുറച്ച് കാലായിട്ട് ഒരു പ്രേമം ഇണ്ടായിരുന്നു ഏതോ ഒരു ഓട്ടോകാരനും ആയിട്ട്. തന്ത അത് സമ്മധിച്ചില്ല അതിന്റെ വാശിക്ക് ഇന്നലെ തന്നെ രണ്ടാളും നാട് വിട്ടു. ഇവടെന്ന് കൊറച്ച് പൈസയും എടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഓരോരോ തോന്നലല്ലേ.

ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒരുമിച്ച് പറഞ്ഞ് പോയി

” സേതു ഒളിച്ചോടിയോ “.