♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️❤️???????????????

എന്റെ വിച്ചു ബ്രോ ???

പ്രണയവും വിരഹവും എല്ലാം കൂടെ ആകെ ഒരു അവിയൽ പരിവം ആയി ഈ ഭാഗം… എന്തായാലും ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായത് ഈ പാർട്ട്‌ ആണ്‌. പ്രണയത്തെ വർണിക്കുമ്പോൾ വിച്ചു ബ്രോ mk യോടൊപ്പം വലുതാകുന്നു.അതോടൊപ്പം, വിരഹ ദുഃഖം പറയുമ്പോൾ പ്രവാസി ക്ക്‌ മുകളിൽ ആണ് ??? വായിക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളിൽ എഴുതുന്ന വരിയിൽ ഉള്ള ഫീലിംഗ്സ് എത്തിക്കാൻ കഴിയുന്നത് വലിയൊരു കാര്യമാണ് ???

കഥ അതിന്റ പൂർണതിയിൽ എത്താറായി എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ആകാംഷയും അതോടൊപ്പം ഒരു ശൂന്യതയും അനുഭവപ്പെടുന്നു. ആരംഭിച്ച നാൾ മുതൽ കഥക്ക്‌യോപ്പം സഞ്ചരിച്ച വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ അടുത്ത പാർട്ട്‌ വന്നുകഴിഞ്ഞാൽ ഇനി എന്ത് എന്ന ചിന്ത വളരെ വിഷമം ഉണ്ടാക്കുന്നു. ( വിച്ചു ബ്രോ അപ്പോഴേക്കും വേറെ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു വച്ചോ ?? ) ഇത് ഒരിക്കലും തീരല്ലേ എന്നാണ് ആഗ്രഹം അതോടൊപ്പം ക്ലൈമാക്സ്‌ എന്താകും എന്ന ആകാംഷയും
( ആ അവസാന വരി ബല്ലാത്ത ട്വിസ്റ്റ്‌ ‘ പാറു മരിച്ചിട്ടില്ല ‘ ?? )

“”എന്റെ ബലമായ സംശയം പുതിയ പാർവ്വതി തന്നെ ആണ്‌ പഴയ പാറു.ട്രെയിനിനു മുന്നിൽ ചാടിയപ്പോൾ മരിച്ചില്ല പകരം അവളുടെ മുഖം വൃകൃതമായി പ്ലാസ്റ്റിക് സർജറി ചെയ്തു.നീണ്ട ഹോസ്പിറ്റൽ വാസം ത്തിനു ശേഷം ആരോരുമില്ലാതെ സ്വന്തം മുഖം നഷ്ടപെട്ട അവളെ ഇപ്പോഴുള്ള അച്ഛനും അമ്മയും അവിചാരിതമായി കാണുന്നു മക്കൾ ഇല്ലാത്ത അവർ അവളെ സ്വന്തം മകളായി വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുന്നു. ട്രെയിൻ അപകടം അവൾക്ക് ഓർമ്മകൾ നഷ്ടമാക്കുന്നു…. പിന്നീട് ഓർമ്മകൾ തിരിച്ചു കിട്ടുന്നത് വിഷ്ണു വിനെ പറയുടെ മുകളിൽ വച്ചു കാണുമ്പോഴും അവൻ അവന്റെ കഥ പറഞ്ഞു തീരുമ്പോഴും ആണ്. അതാണ് അവസാനം അവൾ പാറു മരിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് പറയുന്നത്.”” ( ക്ലൈമാക്സ്‌ ഞാൻ എഴുത്തിയാലോ എന്നാണ് എന്റെ ഒരു ഇത് ?? )

പിന്നെ ഈ പാർട്ടീൽ എനിക്ക് ഒരു സംശയം ഉണ്ട്… കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തു പാർവതിയെ ഓർക്കുമ്പോൾ വിഷ്ണു മനസിൽ പറയുന്നുണ്ട്, ഈ പറയുടെ മുകളിൽ നിന്നും ചാടി അല്ലേ പാറു നീ മരിച്ചത് എന്ന്…! എന്റെ ഒരു സംശയം ആണ്‌ അങ്ങിനെ വായിച്ചു എന്നത് അതൊന്നു ക്ലിയർ ചെയ്ത് തരണം ?

ഇനി എന്തായാലും അടുത്ത 10 ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഒരു വരവുടെ വരാം ചെല്ലകിളി ???

സ്നേഹതീരത്തിന്റെ സസ്പെൻസ് ക്ലൈമാക്സ്‌ ന് വേണ്ടി കട്ട വെയ്റ്റിംഗ് ???

സ്നേഹപൂർവ്വം സ്വന്തം ചെങ്ങായി മേനോൻ കുട്ടി ???