കൃഷ്ണപുരം ദേശം 6 [Nelson?] 1009

അമ്മ: ” അർഹൻ നീയാണ് എന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെയും ഇവിടത്തെ വീട്ടുകാർക്കും വലിയ സന്തോഷായിരുന്നു……… ആദ്യമായിട്ടാണല്ലോ രണ്ടു തറവാട്ടിലേയും അവകാശമുള്ള ഒരാൾ ഇതിന് അർഹനാവുന്നത്ത്……… പക്ഷെ ആ സന്തോഷം അധിക നാൾ ഉണ്ടായില്ല……… അഞ്ചാം നാൾ രണ്ടു നാട്ടുക്കാരിലെ ചിലർ തമ്മിൽ വഴക്കുണ്ടായി…….. ഇപ്രാവശ്യം അതു നിന്റെ പേരിലായിരുന്നു…….. നിന്റെ പേരിലെ അവകാശത്തിനു വേണ്ടി……… വടക്കേട്ടത്തുള്ളവർ നീ മേലേട്ടത്തെ പേരകുട്ടിയാണെന്നും അതുകൊണ്ട് ഉത്സവം അവരുടെത്താണെന്നും പറഞ്ഞ് പ്രശ്നം തുടങ്ങി…….. അതിന് തെക്കേട്ടത്തുള്ളവർ തിരിച്ചു പറഞ്ഞ് പ്രശ്നം രൂക്ഷമായി……… എന്റെയും നിന്റെ അച്ചന്റെയും മുത്തശ്ശന്മാര് പറഞ്ഞിട്ട് പോലും നാട്ടുക്കാരാദ്യമായി കേൾക്കാത്തിരുന്നു…….. അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം കൃഷ്ണപുരം വീണ്ടും പഴയത് പോലെയായി…….. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ പഴയതിനേക്കാളും കഷ്ടമായിരുന്നു……… പ്രാധന ചടങ്ങിന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം കൈവിട്ട് പോയാൽ നിനക്ക് വല്ലത്തും പറ്റുമോ എന്ന എന്റെ പേടിയിൽ ഞാനും നിന്റെ അച്ചനും ഇവിടെന്ന് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും നിന്നെയും കൊണ്ട് പോവാൻ തീരുമാനിച്ചു……… വീട്ടുക്കാരെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കി ഈ നാട്ടുകാർക്ക് ബോധം വെക്കുന്നത് വരെ ഇങ്ങോട്ടെയ്ക്കില്ല എന്നു തീരുമാനിച്ച് ഞങ്ങൾ കൃഷ്ണപുരം വിട്ടു……… ”

അച്ചു: ” അപ്പോ ചേട്ടൻ കാരണമാണല്ലേ നിങ്ങൾ നാട്ടു വിട്ടേ……..”

അമ്മ: ” അവൻ കാരണമല്ല…….. അവനു വേണ്ടി……..”

അച്ചു: ” രണ്ടും ഒന്നല്ലേയമ്മേ……… സത്യം പറഞ്ഞാൽ ചേട്ടന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഈ നാട്ട് കുട്ടിച്ചോറായി……… നല്ല ഐശ്വര്യം തന്നെ………”