കൃഷ്ണപുരം ദേശം 6 [Nelson🔟] 1008

അമ്മ: ” അങ്ങനെ കുറച്ച് കാലം കഴിഞ്ഞ് നിങ്ങളുടെ അച്ചൻ എന്നെ കെട്ടി…… ആ കല്യാണത്തിൽ ആർക്കും താൽപ്പര്യമില്ലായിരുന്നു…… ഞങ്ങളുടെ മുത്തച്ചന്മാർക്കൊന്നും താൽപര്യമേയില്ലായിരുന്നു…… കുറേ എതിർത്തു…… ഞങ്ങളുടെ അച്ചന്മാരും അമ്മമാരും മാത്ര കല്യാണം നടത്തും എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്…… അവര് നാലും പേരും മാത്രാ ഈ രണ്ടു തറവാട്ടിലും പണ്ടു മുതലേ ഒരു സ്നേഹ ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നത്……. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും ആദ്യമൊന്നും ഇവിടത്തെ മുത്തച്ചൻ എന്നെ തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കിയിരുന്നില്ല…… അവസാനം ഞാൻ മെരുക്കിയെടുത്തതാ…… അവിടത്തെ മുത്തച്ചന് നിന്റെ അച്ചനെ കണ്ണിനു നേരെ കണ്ടു കൂട്ടായിരുന്നു……. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങളെയോർത്ത് രണ്ടു തറവാട്ടുക്കാരും തമ്മിൽ തല്ലുണ്ടാക്കുന്നത് നിർത്തി……. എന്നാലും ബന്ധമൊന്നും ആരും തമ്മിൽ കാണിച്ചിരുന്നില്ല……. ഇവര് നിർത്തിയപ്പോൾ നാട്ടുകാര്യം……. എന്നാലും അവരുടെയൊക്കെ മനസിൽ അപ്പുറത്തെ ദേശത്തിലെ ആളുകളോട് ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു…….. പട്ടിയുടെ വാൽ പതിരാണ്ട് കൊല്ലം കുഴലിലിട്ടാലും നന്നാവില്ല എന്നു പറയണ പോലെ കുറേ എണ്ണമുണ്ടായിരുന്നു……. പിന്നെ എല്ലാം ശരിയായത് നീ ജനിച്ചപ്പൊഴാ…….. രണ്ടു തറവാട്ടിലേയും മൂത്ത പേരകുട്ടി ആയതു കൊണ്ട് എല്ലാർക്കും നിന്നെ കാണാനും സ്നേഹിക്കാനും വലിയ താൽപ്പര്യമായിരുന്നു…… ഞാൻ നിന്നെ പെറ്റ് എന്റെ വീട്ടിൽ കിടക്കുമ്പോഴാ നിന്നെ കാണാൻ വേണ്ടി ഇവിടത്തെ മുത്തച്ചൻ ആദ്യമായി ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടിൽ വരണേ…… അതൊരു തുടക്കമായിരുന്നു……. അതിന് ശേഷം അവിടെയുള്ളവർ ഇവിടേയ്ക്കും ഇവിടെയുള്ളവർ അവിടെയ്ക്കും വരാൻ തുടങ്ങി……. രണ്ട് തറവാട്ടും ഒരു കുടുംബം പോലെ ആയി എന്നു പറയുന്നതാവും നല്ലത്…….. നിനക്ക് അഞ്ച് വയസ്സായപ്പോഴാ ഞങ്ങൾ ഇവിടെന്ന് പോവാനുള്ള സാഹചര്യം ഉണ്ടായെ…….