കൃഷ്ണപുരം ദേശം 6 [Nelson?] 1009

അച്ചൻ: “നിന്റെ ദേഷ്യം എനിക്ക് മനസിലാവും……. ഇത്രയും കാലം ഞങ്ങൾ നിന്നെ പറ്റിച്ചു എന്ന തോന്നലാണ് ഇതിനൊക്കെ കാരണം…….. അതു പറയാത്തതിനുള്ള കാരണവും പറഞ്ഞു…….. പിന്നെ ശ്രീധരന്റെ കാര്യം…….. ഞാൻ ഒരിക്കൽ പോലും ആ ബിസിനസ് നിന്നെ അങ്ങനെ ഏൽപ്പിക്കണം എന്നു കരുതിയതല്ല……. നീ കാരണം തന്നെയാ അതു ചെയ്യേണ്ടിവന്നേ……”

ഞാൻ ഒന്നും മനസിലാവാത്തെ അച്ചനെ നോക്കി………

അച്ചൻ: “നീ കോളേജ് പഠിത്തവും കുറച്ച് ദിവസത്തെ യാത്രയും കഴിഞ്ഞ് ബാഗ്ഗൂരിന് വന്നത്തോർമ്മയുണ്ടോ…….. വന്നതിന് ശേഷം അധിക സമയവും റൂമിലിരുന്ന് ഞങ്ങളെ ബോധിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ചിരിച്ചും കളിച്ചും വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് വീണ്ടും മുറിയിൽ പോയി ഇരിക്കുന്നതൊക്കെ…….. അത് ഞങ്ങൾക്കൊന്നും മനസിലായില്ല എന്നല്ലേ നീ വിച്ചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്……..”

ഞാൻ ശരിയ്ക്കും കണ്ണ് മിഴിച്ച് അച്ചനെ നോക്കി……… എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു അധ്യായം അവസാനിച്ചപ്പോൾ ആ വിഷമത്തിൽ ഞാൻ എപ്പോഴും റൂമിൽ ഒറ്റയ്ക്കിരിന്നിരുന്നു……… ഇവരെ ഒന്നും അറിയിക്കണ്ട എന്നു കരുതി സാധാരണ പോലെ കഴിച്ച് വീണ്ടും റൂമിലേക്ക് പോവും……… കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് പിന്നെ എല്ലാം ശരിയായത്…….. ആ സംഭവം ഇവർക്കൊന്നുമറിയില്ല എന്നാ ഞാൻ വിച്ചാരിച്ചിരുന്നത്………

അച്ചൻ: “നിന്റെ ഓരോ മാറ്റങ്ങളും വേറെ ആർക്കുമറിയിലേങ്കിലും നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് മനസിലാവും…….. അവൾ പലവട്ടം നിന്നോട്ട് ചോദിക്കാൻ വന്നത്തുമാണ്…….. ഞാനാ അതു മുടക്കിയത്…….. നിനക്ക് തോന്നുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽമതി എന്ന് ഞാൻ കരുതി…….. കുറേ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നിന്റെ ആ ഇരുപ്പ് ശരിയാവില്ല എന്നു തോന്നിയാണ് ശ്രീധരൻ വഴി നിന്നെ ബിസിനസ് ഞാൻ ഏൽപ്പിച്ചത്……… എൻഗേജ്ഡ് ആവാൻ ഒരു പരിപാടി കിട്ടിയപ്പോൾ നീ പഴയത് പോലെ ആവുകയും ചെയ്യ്തു……… പിന്നെ അപ്പോ ഞാൻ ഇത് എന്റെ ബിസിനസ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഈ നാട്ടിന്റെ കാര്യവും മറ്റും ആ സാഹചര്യത്തിൽ പറയേണ്ടിവരുമായിരുന്നു……….”