അപൂർവരാഗം 6( രാഗേന്ദു) 857

തിരകൾ വല്ലാത്ത ആഞ്ഞു അടിക്കുന്നുണ്ട്…അതൊന്നും വക വെക്കാതെ അവൾ അവിടെ കുത്തിമറയുന്നുണ്ട്..

“ഡി മതി പെണ്ണേ..”

ഞാൻ ആവളോട് പറഞ്ഞു..

ആര് കേൾക്കാൻ.. കടല് കണ്ട പെണ്ണിന് പിന്നെ ഒരു ബോധവും കാണില്ല..കുറച്ചു നേരം കണ്ണ് അടച്ച് അങ്ങനെ ഇരുന്നു എന്തോ ആലോചിച്ചു..പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകൾ തുറന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ സെന്തിലിനെ കാണുന്നില്ല.. നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ ജനെറ്റിനെ പുറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കടലിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് നിൽക്കുന്നു..എവിടെ പോയാലും രണ്ടിനും റോമൻസിന് ഒരു കുറവും ഇല്ല..

ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു..അവരെ കുറച്ചു നേരം അവിടെ തനിച്ചു വിടണമെന്ന് തോന്നി..അവിടുന്ന് ആ മണൽ പരപ്പിലൂടെ നടന്നു.. നല്ല തണുത്തകാറ്റ് അടിച്ചതും ഞാൻ ഒന്ന് വിറച്ചു.. കൈകൾ കൂട്ടി തിരുമ്മി..

ചുറ്റും നോക്കി നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ കണ്ടു കുറച്ചു നീങ്ങി ഒരു പെണ്ണ്കുട്ടി കൈ വിരിച്ചു കടൽ നോക്കിനിൽക്കുന്നത്..കയ്യിൽ ഒരു കുപ്പിയും ഉണ്ട്.. പാറി പറക്കുന്ന മൂടി ഇഴകൾ..അത്കൊണ്ട് തന്നെ മുഖം വ്യകതമല്ല..കാലുകൾ നിലത്തുറക്കുന്നില്ല..അവൾ ആ കുപ്പി വായിലേക്ക് കമഴ്ത്തി..

എന്റെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു പോയി..മുഖം ചുളിഞ്ഞു..

ഹോ എന്തൊരു കുടി എന്റെ ദേവി.. ഉള്ളിൽ ഉള്ള സാധനങ്ങൾ ദ്രവിച്ചു പോയോ എന്തോ..

തലയൊന്ന് കുടഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും..