അപൂർവരാഗം 6( രാഗേന്ദു) 857

അവൻ വേച്ചു പോയി പക്ഷെ ആരോ അവനെ പിടിത്തം ഇട്ടു..നോക്കിയപ്പോൾ സൂര്യ ആണ്..

അവനെ കണ്ട് ഞാൻ എഴുനേറ്റ് പോയി.. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.. ജനെറ്റിന്റെ മുഖം ആണെങ്കിൽ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നിരിക്കുന്നുണ്ട്..

എന്തോ അവന്റെ മുഖം കാണുമ്പോ പഴയതൊക്കെ ഓർമ വരുന്നു..എനിക്ക് അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല..റൂമിലേക്ക് വേഗം നടന്നു..

“എനിക് ശിവയോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം.!”

പുറകിൽ നിന്നുള്ള അവന്റെ ശബ്ദം..

എന്ത് സംസാരിക്കാൻ.. ന്യായികരണങ്ങൾ.. അല്ലാതെ വേറെ എന്ത്!!..പക്ഷെ എനിക്ക് അത് കേൾക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല..

മനസിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് റൂമിൽ കയറാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ ആരോ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു..സൂര്യ ആണ്.. എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നിറകണ്ണുകളോടെ നോക്കി നില്കുന്നുണ്ട്..

“നിനക്ക് ഇനിയും മതിയായില്ലേ.. എല്ലാരും കൂടി ആ പാവത്തിനെ വേദനിപ്പിക്കാൻ മാത്രം അത് നിങ്ങളോട് എന്ത തെറ്റാ ചെയ്തേ.. മനസമാധാനം കൊടുക്ക് അതിന്..”

ജാനെറ്റ് കത്തി കയറുവാണ്.. അവൻ ദയനീയമായി എന്നെയും സെന്തിലിനെയും നോക്കുന്നുണ്ട്..

“പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ പൊക്കൊള്ളാം.. ഇനി ഒരിക്കലും നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ വരില്ല..

അന്ന് നടന്നത് നിനക്ക് അത് എത്രത്തോളം മാനസികമായി വേദനിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. പറ്റിപോയി.. കള്ളിന്റെ പുറത്ത് പറ്റിപോയി.. ഒരു നിമിഷം എല്ലാം കൈ വിട്ടു പോയി..