അപൂർവരാഗം 6( രാഗേന്ദു) 857

ഇവിടെ നിന്നും എങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങും എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.. തല വെട്ടി പൊളിയുന്നു.. അവളുടെ മുഖം ഓർക്കും തൊറും ദേഷ്യം കൂടി വരുന്നു.. ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..എന്നോട് തന്നെ എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും തോന്നി..

കുറച്ചു നേരത്തിനു ശേഷം ഒരു കോൻസ്റ്റബിൾ വന്ന് ലോക്ക് അപ്പ് തുറന്നു തന്നു..അയാൾ വന്നെന്നെ പിടിച്ച് എഴുനേല്പിച്ചു..

“വാ.. സർ വിളിക്കുന്നു.”

ഞാൻ അയാളുടെ പുറകെ പൊയി.. ഇതിപ്പോ എന്താ സംഭവം എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു..

“നിങ്ങൾക്ക് പോവാം.. സോറി ഫോർ ദി ട്രോബിൾ..”

എന്നെ അടിച്ച ഓഫീസർ ആയിരുന്നു..

ഞാൻ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അയാളെ നോക്കി..

കമ്മീഷണർ ഓഫീസിൽ നിന്ന് കോൾ വന്നിട്ട ഞാൻ.. സോറി.. എന്നോട് ഒന്നും തോന്നരുത്.. ഭാര്യയും മക്കളും ഒക്കെ ഉള്ളതാ.. സാറിനോട് പറഞ്ഞെന്റെ ജീവിതം തകർകരുത്.. ഈ ജോലി പോയ പിന്നെ ഒരു ജീവിതം ഇല്ല..

അയാൾ എന്നോട് ദയനീയമായ് പറഞ്ഞു..

“സാറോ.. ഏത് സർ..?”

“മിനിസ്റ്റർ നേരിട്ട് വിളിച്ച് താങ്കളെ റിലീസ് ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞു.. സോ യു ക്യാൻ ഗോ.. ഈ കേസ് ഇനി ഇല്ല..”

ഞാൻ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അയാളെ നോക്കി.. ഏത് മിനിസ്റ്റർ??.. എന്നെ എന്തിനാ അയാൾ സഹായിക്കണം??.. എന്നൊക്കെ ആയിരുന്നു എന്റ ചിന്ത..

“ഇവിടത്തെ വണ്ടിയിൽ കൊണ്ട് വിടാം..’

തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ അയാളുടെ ശബ്ദം പിടിച്ചു നിർത്തി..