അപൂർവരാഗം 6( രാഗേന്ദു) 857

“നിന്റെ സ്വാധീനം ഉപയോഗിച്ച് എന്നെ പോലിസ് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഇറക്കിയത്തിനു താങ്ക്സ്.. പക്ഷെ ഇനി ഇത്തരത്തിൽ ഒരു സഹായവും എനിക്ക് വേണ്ടി നീ ചെയ്യരുത്.. എനിക്ക് അത് ഇഷ്ടമല്ല.. ”

ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ജാനറ്റും സെന്തിലും ഞങ്ങളുടെ രണ്ട് പേരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

അവൻ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..

“പോട്ടെ.”

എന്നും പറഞ്ഞവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ..ഞാൻ നേരെ റൂമിലേക്ക് കയറി വാതിൽ ആഞ്ഞടച്ചു..

ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഇരച്ചു കയറി..
കണ്ണുകൾ എന്തിനോ നിറഞ്ഞൊഴുകി..
അത് നിതയെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് ആയിരുന്നില്ല എന്നു മാത്രം..

അങ്ങനെ തന്നെ കട്ടിലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.. കണ്ണുകൾ അടച്ചു..

വല്ലാത്ത ക്ഷീണം കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഉറങ്ങിയത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല..

കണ്ണുകൾ തുറന്നപ്പോൾ മൊബൈൽ എടുത്തു സമയം നോക്കി..
ഞാൻ എണീറ്റ് മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. അടുക്കളയിൽ പോയി ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും ഒരു കുപ്പി വെള്ളം കുടിച്ചു.. വല്ലാത്ത ആശ്വാസം.. നേരെ ഹാളിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ
കാണുന്നത് ജാനറ്റും സെന്തിലും സോഫയിൽ എന്തോ ആലോചിച്ച് ഇരിക്കുന്നതാണ്..അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സമയം വെറുതെ ഇരിക്കാതെ അടി കൂടിയോ സ്നേഹിച്ചോ ഇരിക്കുന്ന ആൾക്കാർ ആണ്..എന്നെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചുള്ള ഇരുപ്പാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.. കൈ കൊണ്ട് കണ്ണും മുഖവും നന്നായി ഒന്ന് തുടച്ചു ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറു ചിരിയുയോടെ ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക് ചെന്നു.