അപൂർവരാഗം 6( രാഗേന്ദു) 857

ദേഷ്യം കൊണ്ട് ജ്വലിക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി ശര വേഗത്തിൽ അവിടെ നിന്നും പോകുന്നവളെ ഞാൻ നോക്കി ഇരുന്നു..

അടുത്ത് നിന്ന സെക്യൂരിറ്റിസിനോട് സുകന്യ എന്തോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നിൽ നിന്നും അവരെ മാറ്റി.. ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല.. കാത് അടച്ചു പോയത് പോലെ.. അവൾ എന്തുകൊണ്ട് അങ്ങനെ പെരുമാറി എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.. എന്നെ മറന്നു കാണുമോ.. അല്ലെങ്കിലും എന്നെ ഓർക്കാൻ ഞാൻ ആരാണ്..!! ആരുമല്ല..!!

ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കാട് കയറിയപ്പോൾ ആണ് ആരോ എന്നെ തട്ടി വിളിച്ചത്.. നോക്കിയപ്പോ ജാനെറ്റ് ആണ്..

“വാട്ട്സ് ഗോയിങ് ഓണ് മാൻ..?!”

അവൾ വെപ്രാളപ്പെട്ട് ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ എന്നോട് ചോദിച്ചു..മറുപടി പറഞ്ഞില്ല..പറയാൻ ഒന്നുമില്ല അതാണ് സത്യം..

ഞാൻ ഒന്നുമില്ല എന്ന് തലയാട്ടി..

അപ്പോഴേക്കും സുകന്യ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

“ടാ നിനക്ക് മാഡത്തിനെ നേരത്തെ അറിയുമോ?.. എന്താ ഇവിടെ നടന്നത്..??”

അവർ എന്നെ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നുണ്ട്..

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഇരുന്നു..

“ടാ കുന്തം വിഴുങ്ങിയ പോലെ ഇരിക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് എണീറ്റ് വാ.. അവരെ പറഞ്ഞു കൺവിന്സ് ചെയ്യ്.. എൽസ് യു ആർ ഫിനിഷ്ഡ്..ജോലി പോകണ്ടങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ വാ എണീറ്റ്..!!”

സുകന്യ എന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് കാന്റീൻ വിട്ട് ഇറങ്ങി..ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു ഡോറിന് മുൻപിൽ ആണ്..

“സ്റ്റേ ഹിയർ.. ഞാൻ ആദ്യം സംസാരിക്കട്ടെ..”