അപരാജിതന്‍ 32 [Harshan] 8654

അപ്രതീക്ഷിതായുള്ള ഒരു ഭയം അതേ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍.

“കരയല്ലേ ,,,കരയല്ലേ അവ്വയാരെ ,,,” വിഷമത്തോടെ സ്വാമിമുത്തശ്ശൻ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ശങ്കരനാ ,,ശങ്കരനാ ,, ഈ മണ്ണിന്‍റെ അവ്വയാറായി വാഴിച്ചത് ,,കരയല്ലേ ,,,” ആ പാവം മനുഷ്യൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു

“കരയല്ലേ ,,, ഞങ്ങടെ തായിയല്ലേ ,,ഞങ്ങടെ അന്നപൂർണേശ്വരിയല്ലേ ,, ”  വൈദ്യർ മുത്തശ്ശനും അവളെ വിഷമത്തോടെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

ഒരു നിമിഷം , അപ്പു തന്നിൽ നിന്നും അകന്നു പോകുന്ന പോലെ അവൾക്കു തോന്നി

അവൾ മുഖം പൊത്തിപിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു

അവൾ കരയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ സകലഗ്രാമീണരും സ്വയമറിയാതെ വിഷമിച്ചു.

“കരയല്ലേ ,,,മോളെ ” കസ്തൂരി അവളുടെ ചുമലിൽ തലോടി

“എന്തിനാ കരയണെ ,,,” എന്നുപറഞ്ഞു സ്വാമി മുത്തശ്ശൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും കൈ മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവൾ കൂടുതൽ വിഷമത്തോടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ സാധു മനുഷ്യനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

അതദ്ദേഹത്തെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ചു

“എന്തിനാ ,,എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയണെ ”  അവളുടെ പുറത്തു തലോടി ആ വൃദ്ധൻ ചോദിച്ചു

“ശങ്കരനെന്നെ വേണ്ടാ മുത്തശ്ശാ ,,എന്നിൽ നിന്നും അകന്നു പോകാ ,,എന്നെ വേണ്ടാതെ പോകാ,,,” അവൾ ഏങ്ങി ഏങ്ങി പറഞ്ഞു

“ആരാ പറഞ്ഞേ ,,അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല ,, അതൊക്കെ തോന്നലല്ലേ ”

“അല്ല മുത്തശ്ശാ ,,സത്യാ ,,എന്നെ ഇഷ്ടമല്ല ,,ശങ്കരനെന്നെ ഇഷ്ടമല്ല ,, ”

അദ്ദേഹം ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ പുറത്തു മെല്ലെ തട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു

അവളങ്ങനെയിരുന്നു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

“ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ മോളെ,,,,” വൈദ്യര് മുത്തശ്ശൻ വിഷമത്തോടെ അവളുടെ കണ്ണുനീർ തന്‍റെ ചുമലിലെ മുണ്ടു കൊണ്ട് ഒപ്പി പറഞ്ഞു

“എനിക്ക് വേണ്ടി ,,എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കോ ..” അവൾ ഒരുപാട് സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു

“ഞങ്ങളുടെ പ്രാർത്ഥനയിൽ മോൾക്ക് ആയുസും ആരോഗ്യവും കൊടുക്കണെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ”

“അതൊന്നും വേണ്ടാ മുത്തശ്ശാ ,, ആയുസും ആരോഗ്യവും അതൊന്നും എനിക്കുവേണ്ടാ ” അവൾ ഇടറുന്ന ശബ്ദത്തോടെ അവരോടു പറഞ്ഞു

“പിന്നെയെന്താ ,,പിന്നെയെന്താ ഞങ്ങളുടെ അവ്വയാര്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കണ്ടത് ,,?”

പ്രായം കൊണ്ട് കൊച്ചുമകള്‍ എങ്കിലും , സ്ഥാനം കൊണ്ട് അവ്വയാറായ പാര്‍വ്വതി മോള്‍ , ഈ ഗ്രാമത്തിന്‍റെ തായിയാണ് , ഈ ഗ്രാമത്തിലെ സകലരുടെയും അമ്മ , ആ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി ഞങ്ങളെന്തും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കും “ വൈദ്യര്‍ മുത്തശ്ശന്‍ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.