അപരാജിതന്‍ 32 [Harshan] 8686

“എന്‍റെ ഭാര്യ തന്നെ വിജയണ്ണാ  ശവം , , ഇനി ഇടയ്ക്കു ശിവശൈലത്ത് പോണം , മുത്യാരമ്മയുടെ അടുത്ത് പോണേനു കാശു കൊടുക്കണം,

ഇതാകുമ്പോ കീശ കീറാതെ നല്ല കളി കളിക്കാം”

“നിനക്കൊക്കെ നല്ല കളി കിട്ടിയില്ലേ ,,എന്‍റെ തല കണ്ടില്ലേ ,,,” തലയില്‍ തുണിചുറ്റിക്കെട്ടിയ ഒരാള്‍ എല്ലാവരും കേള്‍ക്കെ പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും അയാളെ നോക്കി

“ആ കണ്ണുപൊട്ടിയെ കിട്ടിയതാ , കണ്ണു പൊട്ടി ആയാലെന്താ എന്തൊരു ചരക്കായിരുന്നു , മുഴുത്ത മൊലയും തൊടയും , ഹോ ,,അവളെ കമഴ്ത്തിയവളുടെ പാവാട വരെ ഞാൻ അഴിച്ചതല്ലേ  ,,എന്തായിരുന്നു  അവളുടെ മുഴുപ്പ് ,, ഇതൊന്നു കയറ്റുന്നതിനും  മുന്നേ ആ പൊലയാടി  മോന്‍  വന്നു തകരബക്കറ്റ് കൊണ്ട്   തലക്കടിച്ചെന്‍റെ ബോധ൦ കളഞ്ഞില്ലേ  “

അയാള്‍ മരുന്ന് വെച്ചു ചുറ്റിക്കെട്ടിയ തലയില്‍ തടവി  വിഷമത്തോടെ  പറഞ്ഞു .

“എടാ ,,പിള്ളേരെ നിങ്ങളാരും വിഷമിക്കണ്ട ,,ഇനി ദിവസവും നമുക്കവിടെ പോകാം അവിടത്തെ സകലതിനെയും നമുക്കനുഭവിക്കാം ,,” വാസവന്‍  എല്ലാരോടുമായി പറഞ്ഞു

“നമ്മൾ മിനിയാന്ന് വെട്ടിയവരെ ആശുപത്രിയിലാക്കിയിരിക്കുകയാണെന്ന് കേട്ട്,,,ചത്തിട്ടില്ല അവന്മാർ ” വിജയന്‍ വാസവനെ  നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.

“ശെടാ …..ഞാനാണെങ്കിൽ അന്നെന്‍റെ  മഴു എടുത്തുമില്ല ,, എനിക്ക് മഴുകൊണ്ട് വെട്ടിക്കൊല്ലാനായിരുന്നു ഇഷ്ടം , ” അയാള്‍ വിഷമം പങ്കുവെച്ചു.

എല്ലാവരും അടുത്ത റൌണ്ട് മദ്യം പകര്‍ന്നു.

എല്ലാരും കേള്‍ക്കെ വിജയന്‍ ചോദിച്ചു “അതുപോട്ടെ പിള്ളേരെ നിങ്ങള് പറ , ഇന്നെത്ര പേര് അവിടത്തെ പെണ്ണുങ്ങളെ കൂത്താടി “

“ഞാന്‍ ,,ഞാന്‍ ,,, “ എന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടു അതില്‍ ആറോളം പേര് കൈയുയര്‍ത്തി.

“തിമ്മയ്യണ്ണന്‍ പെട്ടെന്നു തീര്‍ത്തു വരാന്‍ പറഞ്ഞതല്ലെ , അത് മാത്രവുമല്ല തേവര്‍ക്കു പിള്ളേരെ വേഗം കൊണ്ട് പോകണമായിരുന്നല്ലോ , തെണ്ടികളാക്കാന്‍ , നമുക്ക് നാളെ ഒന്നൂടെ പോകാം , അവിടെയിനി നമ്മുടെ വിഹാരകേന്ദ്രമാക്കാം “

വാസവന്‍ പറഞ്ഞു

“അല്ല വാസവണ്ണാ, നിങ്ങളെന്താ ഒന്നിനെയും പീഡിപ്പിക്കാഞ്ഞത് , നിങ്ങളെവിടേ ചെന്നാലും നിങ്ങളുടെ മുഴക്കോല് എവിടെയെങ്കിലും കുത്തിതാഴ്ത്തുന്നയാളാണല്ലോ”

ശിവാനിയെ ഉപദ്രവിച്ചവന്‍, ചോദിച്ചു