അപരാജിതന്‍ 32 [Harshan] 8686

“ഇനി പറ മോനേ ,,,ആരൊക്കെ,,,,പറയടാ നായെ “ ആദി അലറി

വാസവന്‍ മൂന്നു പേരെ തല കൊണ്ട് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു.

“എന്നാ മോന്‍ ചാച്ചിക്കോ ,,മാമ൯ അവരെ തീര്‍ത്തിട്ടു വരാം “

ആദി ആ കുടല്‍ വാസവന്‍റെ കഴുത്തില്‍ മാല പോലെ ചാര്‍ത്തികൊടുത്തു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.

അയാള്‍ കൊടും വേദനയോടെ മണ്ണിലേക്ക് വീണു പിടഞ്ഞു.

ആ മൂന്നു പേരും പേടിച്ച് വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി

അവര്‍ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

“ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ “ എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട്

“നിങ്ങളെ മാമന്‍ ഒന്നും ചെയ്യില്ല ,, “ അവന്‍ അവരുടെ അരികില്‍ ചെന്നു

“ആ മിണ്ടാപ്രാണികള്‍ ഇതുപോലെ മനസില്‍ പറഞ്ഞു കാണില്ലേ ,,,,ഇല്ലേടാ “ അവന്‍ അലറി

അവര്‍ ഭയത്തോടെ തലയാട്ടി.

“എന്‍റെ മണ്ണില്‍ കയറിയത് അപരാധം , പക്ഷേ അവിടത്തെ ജീവനുകള്‍ ഇല്ലാതെയാക്കിയത് മഹാപരാധം ,,,”

“സാറേ , ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ സാറേ ,, കാല് പിടിക്കാം സാറേ “”അയ്യാ ഒന്നും പണ്ണിടാതെ “ എന്നൊക്കെ  അവര്‍ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു.

“ഒന്നും വേണ്ട ,,, എനിക്കധികം സമയമില്ല ,,ആദ്യം നിങ്ങളെ തീർത്തു വേണം ഇവരെ തീര്‍ക്കാന്‍ “

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആദി ആദ്യത്തെ ആളെ ചവിട്ടി മണ്ണില്‍ കിടത്തി

വാസവനെ കീറിയ പോലെ അയാളുടെ വയറ് ആഴത്തില്‍ കീറി, ഉള്ളിലേക്ക് കൈ ഇട്ടു .

“അമ്മെ ,,,,,,,,,” എന്ന് വിളിച്ചയാൾ അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു

അത് കണ്ടവർ എല്ലാവരും  ഭയന്ന് നിലവിളി തുടങ്ങിയിരുന്നു.

കൈയ്യിട്ടു ഇളക്കി വലിച്ചകത്തി കുടൽ കരൾ കിഡ്‌നി പ്ലീഹ അടക്കമുള്ള സകല ആന്തരീക അവയവങ്ങളും വലിച്ചു പറിച്ചു പുറത്തേക്കു ഇട്ടു.ഹൃദയത്തെ മാത്രം അവിടെ നിർത്തി.

അയാൾ കൊടും വേദന കൊണ്ട് നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

അയാളുടെ കൈയിൽ അവയവങ്ങൾ വെച്ച് കൊടുത്തു.

ചോര പുരണ്ട കൈ കൊണ്ട് ആദി അയാളുടെ കവിളിൽ തലോടി

“കഴുത്തറുത്താൽ നീയൊക്കെ പെട്ടെന്ന് മരിക്കും , ഇതാകുമ്പോ മരണം കാത്തു കിടക്കാമല്ലോ ,, അടിപൊളിയല്ലേ ,,ഇനി മോൻ കിടന്നോ ”

ആദി അയാളെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി ബോധം മറഞ്ഞയാൾ പിന്നിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു