വൈഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2134

അവൾ തിരിച്ചു ചോദ്യം എറിഞ്ഞു..

ഇതെന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ ഞാനും അച്ഛനും കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കി..

“വീട്ടിൽ വന്നിട്ടു.. മോൾക്ക് അവിടെ ഒരു പ്രശ്‌നവും ഇനി ഉണ്ടാകില്ല.. മോളുടെ കല്യാണം ഞാൻ എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മകനും ആയി വലിയ രീതിയിൽ നടത്തും…”

അയാൾ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“അപ്പൊ എന്റെ പേരിൽ മുത്തച്ഛൻ എഴുതി വച്ച കോടികളുടെ സ്വത്ത് നിങ്ങൾക്ക് കൈ വശം ആക്കാം… അല്ലെ? കൂട്ടുകാരന്റെ മകൻ വഴി?”

അവൾ അത് ചോദിച്ചു ചിരിച്ചു.. ഇവളുടെ പേരിൽ സ്വത്തുക്കളോ?

എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല… ഇവൾ എന്തൊക്കെയാണ് ഈ പിച്ചും പേയും പറയുന്നത്..?

“തിരിഞ്ഞു നോക്കിയോ നിങ്ങൾ എന്നെ?
എന്റെ അമ്മ മരിച്ചപ്പോൾ നിങ്ങൾ ഈ ശവത്തിനെ കെട്ടിയില്ലേ? അത് പോലെ ഞാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളവനെ കെട്ടി…. അന്ന് കൈവിട്ടതല്ലേ എന്നെ??
ഇപ്പോൾ ഈ കാര്യം മനസിലായത് കൊണ്ടല്ലേ നിങ്ങൾ എന്നെ തേടി വന്നത്? നാണം ഇല്ലേ മനുഷ്യാ? തന്ത ആണ് പോലും…! തുഫ്….! “

“മോളെ ഞാൻ.. നിനക്ക്…. “

അയാൾ വിക്കി..

സംഗതി പന്തി കേടാണ് എന്നറിഞ്ഞ അവളുടെ അമ്മ മെല്ലെ എണീറ്റ് നിന്നു..

“പിന്നെ….” അവൾ തുടർന്നു..

“ഇതാണ് എന്റെ ഭർത്താവ്.. എന്നെ നന്നായി സ്നേഹിക്കുന്ന എന്നെ മരണത്തിൽ നിന്നും വരെ രക്ഷിച്ച എന്റെ സ്വന്തം ഏട്ടൻ…. മരിക്കുന്നത് വരെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഭാര്യാ ആയിരിക്കും… കൂടുതൽ ഒന്നും പറയുന്നില്ല.. ഇറങ്ങിക്കോ.. ഇറങ്ങി പോ….. ഒരിക്കലും മകളെ എന്ന് വിളിച്ചു വരരുത് ഈ വഴി…. !”

വൈഗ അലറി..

അത്ര നേരം കുനിഞ്ഞു ഇരുന്ന എന്റെ തല ഉയർന്നു..