വൈഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2133

അമ്മ അന്ന് എല്ലാവരെയും, അതായതു എന്നെയും അവളെയും താഴ്ത്തേക്ക് വിളിച്ചു.. അച്ഛനും ഉണ്ടായിരുന്നു..“എന്താ അമ്മെ?”

ഞാൻ ചോദിച്ചു..

“ഇനി ഇവളെ ഇങ്ങനെ ഇവിടെ താമസിപ്പിക്കാൻ പറ്റില്ല..”

അമ്മയുടെ വാക്കു കെട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി.. ഞാൻ വൈഗയെ നോക്കി..

അവൾ കൊച്ചിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…

“ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ? ഞാൻ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ ഒരു ശല്യം ആണെന്ന്? ശാപം കിട്ടിയ ജൻമം ആണ് എന്റെ.. ആരും ഇല്ല.. ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം…”

അവൾ കരയാതെ ആണ് അത്രയും പറഞ്ഞത്..

“അവളെ ഇറക്കി വിടാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല….”

ഞാനും തീർത്തു പറഞ്ഞു..

“എന്നാൽ നീ അവളെ കെട്ടിക്കോ…!”

അമ്മ നിസാര മട്ടിൽ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞെട്ടിയത് ഞാനും വൈഗയും ആണ്..

“അമ്മെ? “

ഞാൻ വിളിച്ചു..

“എന്ത് കൊമ്മേ എന്ന്? അവളെ ഞാൻ കാണുന്നത് എന്റെ മകൾ ആയിട്ടാണ്… അപ്പൊ നീ ഞാൻ പറയുന്നത് അങ്ങ് കേട്ടാൽ മതി…”

“ഞാൻ…? അമ്മെ ഈ നാട്ടുകാർ അതും ഇതും പറയുന്നു എന്ന് കരുതി…..”

ഞാൻ വിക്കി… വൈഗ പകപ്പോടെ ഇതൊക്കെ നോക്കി നിന്നു..

“അവൾ പറഞ്ഞത് എന്റെയും തീരുമാനം ആണ്..
അച്ഛനും തീർത്തു പറഞ്ഞു..

“നിന്റെ അഭിപ്രായം ചോദിക്കുന്നില്ല.. അവൻ നിന്നെ ഇപ്പോൾ തന്നെ നന്നായി കൊണ്ട് നടക്കുന്നുണ്ട്.. പിന്നെ നിന്റെ മോൾ അവനെ പപ്പ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്.. നിന്റെയും അവളുടെയും ഭാവി ഓർക്കുക…”