വൈഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2133

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വൈഗാ വന്നു.. അവൾ രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അല്പം മാറിയിരിക്കുന്നു… നല്ല ഭക്ഷണം കിട്ടാത്തതിന്റെ ആണ് പെണ്ണിന്…

“ഏട്ടൻ ഇവളെക്കൊണ്ട് നന്നായി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട് അല്ലെ?”

“എന്താ വൈഗേ ഇത്? നീ ഞങ്ങളെ അന്യന്മാരെ പോലെ ആണോ കാണുന്നത്?”

“അല്ല ഏട്ടാ.. എന്നാലും…”

“ഒരു എന്നാലും ഇല്ല.. ഇവൾ ഇവിടെ ഉള്ളത് ഒരു സന്തോഷം ആണ്…”

“മ്മ്മ്. അമ്മ പറഞ്ഞു…”

“വൈഗേ നീ അവിടെ ഇരുന്നേ… കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ചോദിയ്ക്കാൻ ഉണ്ട്..”

അവൾ സംശയത്തോടെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു..

“ആൽബി വിളിച്ചില്ലേ?”

“ഇല്ല.. ഏട്ടാ… ഫോൺ ഓഫ് ആണ്…”

അവൾ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു..

“മ്മ്മ്. നിന്നെ അവൻ നന്നായി നോക്കിയിട്ടു കൂടി ഇല്ല അല്ലെ? അവന്റെ സ്വഭാവം മാറും എന്ന് വിചാരിച്ചു കല്യാണം നടത്തിയ ഞാൻ ഒക്കെ ആണ് നിന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണം…”

“അങ്ങനെ പറയല്ലേ ഏട്ടാ.. ആൽബിച്ചായൻ നന്നായിക്കോളും…”

“അവൻ ഇങ്ങു വരട്ടെ. നമുക്ക് നന്നാക്കാം..”

ഞാൻ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു..

“പിന്നെ.. ഏട്ടാ.. നന്ദി പറഞ്ഞാൽ തീരാത്ത അത്ര സഹായം ആണ് നിങ്ങൾ എന്നോട് കാണിക്കുന്നത്… അമ്മ സ്വന്തം മോളെ പോലെ ആണ് എന്നെ നോക്കുന്നത്.. എത്ര പറഞ്ഞാലും മതി…… “

അത് പൂർത്തി ആക്കുന്നതിനു മുൻപേ അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു.. മുഖം പൊത്തി പിടിച്ചു അവൾ കുനിഞ്ഞിരുന്നു കരഞ്ഞു…

എനിക്ക് അവളെ എങ്ങനെ സമാധാനിപ്പിക്കണം എന്ന് അറിയില്ല..

“ഇനി കരഞ്ഞു കൊച്ചിനെ ഉണർത്തിക്കോ….”

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കരച്ചിൽ നിന്നു..

“സോറി ഏട്ടാ.. ഞാൻ…”