വൈഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2144

“മ്മ്മ് . പറഞ്ഞോളാം…”ഞാൻ ബില് കൊടുത്തു ഇറങ്ങി ബാഗ് ഒക്കെ വണ്ടിയിൽ വച്ചു. അടുത്തൊരു കോഫി ഷോപ്പ് ഉണ്ട്. അവിടെ ചെന്നു കാപ്പി പറഞ്ഞു ഒപ്പം കേക്കും..

ഡയാന എന്റെ കയ്യിൽ തന്നെ ആണ്. അവൾക്കിപ്പോൾ പപ്പ മതി എല്ലാത്തിനും..

“ഏട്ടാ.. എന്താ കല്യാണം കഴിക്കാതെ ഇരുന്നത്?”

അവൾ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു…

“അതിപ്പോ… പറ്റിയ ആരെയും കണ്ടില്ല.. “

“എന്നാലും ഒരു കുടുംബം വേണ്ടേ? കുട്ടി ഒക്കെ?”

“കുട്ടി ഉണ്ടല്ലോ? ഇതാ ഇവൾ…”

ഞാൻ അവൾക്ക് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.. ഉടൻ വന്നു കണ്ണുനീർ… ഇവൾക്ക് എവിടുന്നാണ് എത്രയും കണ്ണീർ?

“അതിനും കരച്ചിലോ? എന്റെ പെണ്ണെ….!”

ഞാൻ തലക്ക് കൈ കൊടുത്തു…

“സോറി….”

അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു…

“കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പല നാളുകളിലും വെറും അച്ചാർ കൂട്ടി ആണ് ഏട്ടാ ഭക്ഷണം കഴിച്ചത്…..” അവൾ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞു…

“പിന്നെ.. കല്യാണത്തിന് മുൻപ് കണ്ട ആൽബിച്ചായൻ അല്ല പിന്നെ… എന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ ഒരിക്കലും വീട്ടിൽ കയറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.. അതിൽ പിന്നെ ആൽബിച്ചായൻ എന്നോട് അത്ര സ്നേഹം ഒന്നും കാണിച്ചിട്ടില്ല…

തുറന്നു പറയാമല്ലോ? ഒരു സ്ത്രീ എന്ന നിലയിൽ പോലും എനിക്ക് വേണ്ട പരിഗണന തന്നിട്ടില്ല.. കിടപ്പറയിൽ പോലും…..”

അവൾ കുനിഞ്ഞു ഇരുന്നു കരഞ്ഞു..

ഞാൻ ഇടി വെട്ടിയത് പോലെ ആയി..

“വൈഗേ.. നീ കരയണ്ട.. ആളുകൾ ശ്രദിക്കുന്നു…”

ഞാൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു… അവൾ ചുറ്റും നോക്കി കണ്ണ് തുടച്ചു..

ഞാൻ കർചീഫ് എടുത്തു കൊടുത്തു… അവൾ അത് വാങ്ങി മുഖം തുടച്ചു..

മോൾ ഒന്നും ശ്രദിക്കാതെ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടണിൽ കളിക്കുകയാണ്.. പാവം കുട്ടി.. അവളുടെ കണക്കിൽ പപ്പ ഞാൻ ആണ്..