??സേതുബന്ധനം 3 ?? [M.N. കാർത്തികേയൻ] 403

അച്ഛന്റെ ആ മറുപടി എന്നെ വല്ലാണ്ട് സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടെ ഉള്ള എല്ലാരിലും എന്നിൽ ഉൾപ്പടെ ഒരു സഹായ മനോഭാവവും മറ്റുള്ളവരുടെ വിഷമങ്ങളിൽ പങ്കു ചേരാനുള്ള ആഗ്രഹവും നിറച്ചത് ഈ മനുഷ്യനാണ്. തന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു മൗന പ്രാർഥന ചെയ്യുന്ന അച്ഛനെ നോക്കി സേതു മനസ്സിൽ ഓർത്തു.

“ഹാ…. എന്താടാ നീ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ. എടുത്തു കഴിക്ക്. ”

സേതു പെട്ടെന്ന് ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു അച്ഛനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“എന്താടാ നീ പഴയപോലെ അല്ല ഉണങ്ങിപ്പോയി. ആഹാരം ഒക്കെ ഇത്തിരിക്കൂടി നല്ലോണം കഴിക്കണം. എന്നാലേ എതിരേ നിൽക്കുന്നവനെ ഒക്കെ അടിച്ചു പരത്താൻ പറ്റൂ. ”

“സേതു ഏട്ടൻ തല്ലുണ്ടാക്കുമോ? ഇച്ചീച്ചി ചെറുക്കന്മാർ ആണ് തല്ല് ഉണ്ടാകുന്നത് എന്ന് ഞങ്ങടെ ടീച്ചർ പറഞ്ഞല്ലോ.” കഴിച്ചോണ്ടിരുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു മിടുക്കി സേതുവിനോട് ചോദിച്ചു.

“അച്ഛൻ ചുമ്മാ പറയുന്നത് അല്ലെ. സേതുവേട്ടൻ ആരെയെങ്കിലും തല്ലുന്നത് മറിയക്കുട്ടി ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?”

“ഇല്ല…”

അവൾ തലയാട്ടി മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ എന്നെ അടിക്കുകയും മാന്തുകയും ചെയ്താലും ഞാൻ വല്ലോം തിരിച്ചു ചെയ്യാറുണ്ടോ?”

“അതില്ല..”

അല്പനേരം ആലോചിച്ചു ഇരുന്ന ശേഷം അവൾ ചോദിച്ചു:

“അപ്പൊ അച്ഛൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാണല്ലേ…. അച്ഛാ കള്ളം പറയുന്നവരെ ദൈവത്തിനു ഇഷ്ടമല്ല എന്നു അച്ഛനല്ലേ പറഞ്ഞേ”

കഴിച്ചോണ്ടിരുന്ന അച്ഛൻ ആഹാരം മണ്ടേൽ കേറിയ പോലെ ഒന്നു ചുമച്ചു. വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.

“ആഹാരം കഴിക്കുമ്പോൾ സംസാരം ഒന്നും പാടില്ല എന്നറിഞ്ഞൂടെ. മിണ്ടാതിരുന്നു കഴിച്ചേ”

അച്ഛന്റെ സംസാരം കേട്ട സേതു ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പുള്ളി ഒന്നു ഉരുട്ടി നോക്കിയപ്പോ അവൻ ചിരിയടക്കി തല കുനിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു.