??സേതുബന്ധനം 3 ?? [M.N. കാർത്തികേയൻ] 403

“തീർച്ചയായും. ഒരുപക്ഷേ മലയാളികളെ പ്രണയവും അതിന്റെ അവസ്ഥാന്തരങ്ങളും എന്ത് എന്നു ഇത്രയും നന്നായി വിവരിച്ചു കാണിച്ച രണ്ടു പേർ ഉണ്ടാവില്ല.”

“ജനനവും മരണവും സത്യമാണ്. പക്ഷെ പ്രണയത്തെ ഒരു തിരിച്ചറിവ് എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കൽ അല്ലെ ഏറ്റവും നല്ലത്. പ്രാണന്റെ പകുതി ആരാണെന്നു ഉള്ള തിരിച്ചറിവ്. പാടിപ്പുകഴ്ത്താൻ ഒരുപാട് പേര് ഉള്ള വികാരം. ഓലക്കുടിലെന്നോ മണിമാളികയെന്നോ ഭേദമില്ലാതെ ഓരോരുത്തരുടെയും ഉള്ളിൽ ഉണ്ടാവുന്ന ഒരു തിരിച്ചറിവ്. ഒരുപക്ഷേ പ്രണയസാക്ഷാത്കാരം ലഭിച്ചവരെക്കാൾ എല്ലാവരും ഓർക്കുന്നത് നഷ്ടപ്രണയം ഉള്ളവരെ ആയിരിക്കും. കൈമുതൽ ആയി ഒന്നും ഇല്ലാത്തവനും പ്രണയിക്കുന്നു.

‘ഇറങ്ങി വരാൻ
പറയില്ല ഞാൻ
ഇരിക്കാൻ ഇടമില്ലാത്ത
എന്റെ ദുരിതമോർത്
ഓർമിക്കണം നീ
മരണം വരെ
ഒന്നുമില്ലാത്തവൻ നിന്നോട്
ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞതോർത്തു’

കവി അയ്യപ്പന്റെ ഈ വരികൾ കേട്ടിട്ടില്ലേ. അയാളുടെ കവിതകൾക്ക് പേമാരിയുടെ സ്വഭാവമാണ്. നനയാതിരിക്കാൻ എത്രയാവർത്തി ശ്രമിച്ചാലും അത് നമ്മളെ ഒരിക്കലെങ്കിലും പൂർണമായി നനച്ചു കളയും. വേറെ ആരോ പറഞ്ഞതാണ് ഈ ഡയലോഗ്.

പ്രണയത്തിന് കണ്ണും മൂക്കും ഇല്ലെന്നല്ലേ. ഓരോരുത്തരും പ്രണയിക്കുന്നുണ്ട്. കുറച്ചുപേരെ തുറന്നു പറയുന്നുള്ളൂ എന്നേ ഉള്ളു. കഷ്ടകാലത്തിലും മനസ്സിനെ തണുപ്പിക്കാൻ ഉള്ളം കുളിരണിയിക്കാൻ പ്രണയത്തിന് പ്രത്യേക കഴിവാണ്. നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നു പലപ്രാവശ്യം മനസ്സിനോട് പറഞ്ഞു. ഒരുതവണ പറയുമ്പോഴും ആ വാചകം ആദ്യം തന്ന അതേ സന്തോഷം എനിക്ക് വീണ്ടും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. അടങ്ങാത്ത ആവേശമാണ് നിന്നോട്.കേവലം ശരീരങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരുമിക്കുന്നതല്ല പ്രണയം. മനസ്സുകൾ തമ്മിലുള്ള ചേർച്ച കൂടിയാണ് അത്. എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നത് നിന്റെ മിഴികളാണ്. ഓരോതവണയും അത് എനിക് പുതുമ സമ്മാനിക്കുന്നു. അതിലൂടെ ഈ ലോകം കാണാൻ ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ പ്രണയം ഒരാളോട് തോന്നുന്ന ഭ്രാന്തമായ അഭിനിവേശം കൂടിയാണ്. ഇതിൽപ്പരം ഞാനെങ്ങനെ നിന്നോടെന്റെ സ്നേഹം തുറന്നു പറയും.”