??സേതുബന്ധനം 3 ?? [M.N. കാർത്തികേയൻ] 403

(ആശ്രയത്തിൽ…………..)

സേതു ബാഗുമായി മുന്നിലേക് ചെന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ ചാരുകസേരയിൽ ഇരുന്നു എന്തോ ആലോചിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“അച്ഛാ…..”

സേതുവിന്റെ വിളി കേട്ടയാൾ ചിന്തയിൽ നിന്നുമുണർന്നു. പ്രായം തളർത്താത്ത ആ മിഴികളിൽ അശ്രു പൊടിഞ്ഞുരുന്നു. ആനന്ദത്തിന്റെ ആണോ അതോ സങ്കടത്തിന്റേത് ആണോ എന്ന് നിർവചിക്കാൻ സേതുവിന് കഴിഞ്ഞില്ല.

“എന്തു പറ്റി അച്ഛാ. എന്തിനാ കരയുന്നത്.അച്ഛൻ സീരിയൽ നടിമാരെക്കാൾ കഷ്ടമാണല്ലോ”

“കരച്ചിലോ.. എവിടെ. അത് കണ്ണിൽ കരട് പോയത് അല്ലേടാ…..”

“ദേ പിന്നേം ക്ളീഷേ ഡയലോഗ്. ഈ അച്ഛനെക്കൊണ്ടു. അച്ഛനെ വിഷമിപ്പിച്ചു ഞാൻ പോണില്ല. പോരെ”..

“പ്ഫ….. മര്യാദക്ക് പൊക്കോണം…. ഞാൻ ഒന്നുമില്ലാതെ നിന്നോട് ഇത് ആവശ്യപ്പെടില്ല എന്നറിയമല്ലോ. നീ പോയിട്ട് വാ….. നിന്നോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കാനുണ്ട്. പോയിട്ട് വാ…”

പെട്ടെന്ന് ഒരു വണ്ടിയുടെ ഹോണ് കേട്ടു.

“ആ അവർ വന്നു. നീ വിട്ടോ….. ഓകെ. ബൈ. അവിടെ ചെന്നിട്ട് വിളിക്കണം.”

“ആ വിളിക്കാം. പിന്നെ അച്ഛാ അവൾ ഇവിടെ വരും. അവളോട് എല്ലാം പറയണം. പിന്നീട് അവളെ വഞ്ചിച്ചു എന്നു പറയരുതല്ലോ.”

“ഏത് അവള്.”

“ഓ… പിന്നെ അറിയാത്ത പോലെ…..”

“ആ പറയാം പറയാം. നീ പെട്ടെന്ന് പൊക്കോ. ശെരി ശെരി. എന്റെ കുട്ടി എവിടെ ചെന്നാലും തോൽക്കില്ല. കാര്യം പൂർത്തിയായി ഇങ്ങു പോര്……”
അവനെ അച്ഛൻ അനുഗ്രഹിച്ചു വിട്ടു.