??സേതുബന്ധനം 3 ?? [M.N. കാർത്തികേയൻ] 403

      “മെസ്സിക്ക് ഹാട്രിക്ക്”

കൊച്ചു കള്ളൻ. ഗോളടിച്ചു തകർക്കുവാണല്ലോ. പത്രം പിന്നിൽ നിന്നെ നോക്കി തുടങ്ങാറുള്ളൂ. പണ്ട് ക്രിക്കറ്റ് കണ്ടു തുടങ്ങിയ സമയം തൊട്ടുള്ള ശീലമാണ്. സച്ചിൻ കാരണം ഉണ്ടായ ശീലം. ബാക്കി എല്ലാരും മുന്നിൽ നിന്നും പത്രം വായിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ തുടങ്ങുന്നത് പിറകിൽ നിന്നാണ്.

പത്രമൊക്കെ ഓടിച്ചു നോക്കി ഇരുന്നപ്പോൾ ആഹാരത്തിനു വിളി വന്നു. രാധമ്മ എന്ന സ്ത്രീ ആണ് ആഹാരം ഉണ്ടാക്കുന്നത്. പറയാതെ വയ്യ….. എന്നാ ഉണ്ടാക്കിയാലും അപാര ടെയ്സ്റ്റ് ആണ്. അവർക്കൊരു പത്തു എഴുപത് വയസ്സ് കാണും. വർഗീസ് അച്ഛന്റെ ഏതോ അകന്ന ബന്ധത്തിൽ ഉള്ളതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലം മുതൽക്കേ അവർ ഇവിടുത്തെ ഒരംഗം പോലെയാണ്.

ആശ്രയത്തിൽ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് ഇരുന്നെ ആഹാരം കഴിക്കാറുള്ളൂ. അനാഥർ ആണെന്നും ആരും അഭയത്തിന് ഇല്ലാത്തവർ ആണെന്നും ആർക്കും ഒരു ചെറിയ തോന്നൽ പോലും വരുത്താതെ ഒരു കുടുംബം പോലെ കഴിയുമ്പോൾ ഇതെല്ലാം സർവ സാധാരണമായ വിഷയം.

അച്ഛനോട് ഒരിക്കൽ ഞാൻ ചോദിച്ചത് ആണ് തല്ലിപ്പൊളി ആയി നടന്നപ്പോ ഒരു കല്യാണവും ഒരു പെണ്ണിന്റെ ചിരിയും നോട്ടവും ഒന്നും കൊതിച്ചിട്ടില്ലേ എന്ന്. അപ്പോൾ അച്ഛൻ ആശ്രയത്തിലെ അന്തേവാസികളെ ചൂണ്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു :

“ടാ സേതു , നീ അവരെ കണ്ടോ അവർക്ക് ഓരോരുത്തർക്കും പറയാൻ ഓരോ കഥയുണ്ട്. ജീവിതത്തിൽ സ്വരുക്കൂട്ടി വെച്ചതെല്ലാം ഒരായുസ്സിന്റെ അധ്വാനം മുഴുവൻ കുടുംബത്തിനായി നൽകിയിട്ടും അവസാനം കറിവേപ്പില പോലെ വേസ്റ്റ് ആയി പോയവർ മുതൽ എന്തിനെന്നറിയാതെ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ചെറു ബാല്യങ്ങൾ വരെ. അവർക്ക് ഒരു നേരത്തെ ആഹാരം കൊടുക്കുമ്പോൾ ഒരു കുടുംബം ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിയുന്ന ആ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടല്ലോ. അത്രയും മനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച വേറെ ഇല്ല. ഒരു പെണ്ണിന്റെയും പുഞ്ചിരിയും പ്രണയവും അതിലുപരിയായി എന്നെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടില്ല.”