ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2168

എല്ലാവരും എന്നെ നോക്കി വിലയിരുത്തുന്നുണ്ട്.. അപ്പു ഒപ്പം ഉള്ളതാണ് ഏക ആശ്വാസം..
ചുവന്ന പട്ടിൽ ദുർഗ്ഗ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം അവൾ ആണ് പെണ്ണ് എന്ന് എല്ലാവരും വിചാരിച്ചു പോയി..

അവൾ വന്നു അവളുടെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോയി.. അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ കരഞ്ഞത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി..

ഞാൻ സംശയത്തോടെ അപ്പുവിനെ നോക്കി..

“മുഹൂർത്തം ആയി. പെണ്ണിനെ വിളിക്ക്…”

ശാന്തി തിരക്ക് കൂട്ടി. അമ്മാവൻ എന്നെ പിടിച്ചു മണ്ഡപത്തിൽ ഇരുത്തി..

എനിക്ക് ചെറുതായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ആദ്യ കല്യാണം അല്ലെ.. ഛെ.. ആ ഉപമ ശരി അല്ല അല്ലെ..

അകത്തു എന്തോ ബഹളവും കരച്ചിലും ഒക്കെ കെട്ടപ്പൊൾ കല്യാണത്തിന് വന്നവർ ഒക്കെ നിശബ്ദർ ആയി..
കുറച്ചു പേര് പുറത്തിറങ്ങി വന്നു..

“കല്യാണപെണ്ണ് പോയി പോലും…”

“പുറകിലൂടെ കല്യാണ വേഷത്തിൽ ബൈക്കിൽ കയറി ആണ് പോലും പോയത്…”

ആരോ പറഞ്ഞത് എന്റെ ചെവിയിലും എത്തി.. ഒരു ഇടിതീ വീണത് പോലെ ഞാൻ ഞെട്ടി വിറച്ചു…

ഇല്ല.. എന്റെ ലക്ഷ്മി എന്നെ വിട്ടു പോകില്ല.. അവർക്ക് തെറ്റിയതാണ്..

എന്നാൽ അവളുടെ ചില ബന്ധുക്കൾ വന്നു എന്റെ കുടുംബക്കാരോട് എന്തോ പറഞ്ഞു.. അവിടെ മൊത്തം ബഹളം ആയി..

എന്റെ അച്ഛൻ ദേഷ്യപ്പെട്ട് അവളുടെ അമ്മാവന്റെ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു ഉലച്ചു കൊണ്ട് കരഞ്ഞു..

മൊത്തം ബഹളം..

അതിനിടയിൽ ഉരുകി ഒലിച്ചു വിയർത്തു ഞാൻ ഇരുന്നു…

ഭൂമി വിണ്ടുകീറി അടിയിലേക്ക് താണു പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആശിച്ചു..

അപ്പു കുനിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്.. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും വെള്ളം നിലത്തേക്ക് ഉറ്റുന്നു..

കുറേപേർ വീഡിയോ എടുക്കുന്നു..
ഞാൻ ആണ് ഫോക്കസ്.. നാളെ ഫേസ്ബുക്കിൽ വീഡിയോ കറങ്ങി നടക്കും..
പെണ്ണ് കെട്ടാൻ വന്നപ്പോൾ പെണ്ണ് ഒളിച്ചോടിയ ന്യൂസ് കേട്ട് സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വരൻ.. ആഹാ പൊളിക്കും..

എനിക്ക് ചിരി വന്നു.. പക്ഷെ കണ്ണ് നനച്ചു കൊണ്ടാണ് ആ ചിരി എനിക്ക് വന്നത്..