ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2170

ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ റൂമിൽ വലിഞ്ഞു കയറി ബെഡിൽ കിടന്നു..

“ഏട്ടൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കില്ലേ?”

അവൾ എന്റെ പുറകെ വന്നു.. ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.. സുന്ദരി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ കുറഞ്ഞു പോകും..
ദേവത എന്നൊക്കെ വിളിക്കണം.. അത്ര ശരീര ഭംഗിയും മുഖ ഭംഗിയും..

അങ്ങനെ വിട്ടാലും നഷ്ട്ടം ആണ്.. ഇവൾ ഈ വീട്ടിൽ കയറിയതിൽ പിന്നെ എന്റെ ഷോപ് നല്ല സെയിൽ ഒക്കെ ആണ്..

“ക്ഷമിച്ചാൽ?”

“ക്ഷമിച്ചാൽ… നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാം.. പ്ലീസ്‌?”

“ഇന്നലെ അല്ലെ നീ എന്നെ വെറുക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞത്? “

“അതൊരു തെറ്റ്ധാരണ അല്ലായിരുന്നോ? എനിക്ക് ഏട്ടനെ ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു പക്ഷെ വിശ്വാസം ഇല്ലായിരുന്നു.. ഏട്ടൻ ചതി കാണിച്ചു എന്ന് തന്നെ ആണ് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത്..

എന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നും ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്കു? “

“സംഗതി ഒക്കെ ശരി ആണ്.. പക്ഷെ നിന്നെ പോലെ തന്നെ എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും സാഹചര്യം അനുസരിച്ചു പ്ലേറ്റ് മറിക്കും.. ഇന്നലെ വരെ എന്നെ അവഗണിച്ച നീ ഇന്ന് ചായ തരുന്നു, ഭക്ഷണം വിളമ്പി തരുന്നു.. നാടകം…”

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…

“കൂടാതെ നിന്റെ ചേച്ചിയുടെ ഫോട്ടോ കണ്ടില്ലേ? ഇളിച്ചു കൊണ്ടാണ് നിൽക്കുന്നത് വേറെ ഒരുത്തന്റെ ഒപ്പം..

അവനു എന്നേക്കാൾ ഭംഗി ഉണ്ട്… അത് ഞാൻ സമ്മതിക്കുന്നു… അവൾ കാണിച്ചത് ചതി അല്ലെ? “

“എനിക്കറിയില്ല എന്താ പറയേണ്ടത് എന്ന്… ഏട്ടൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.. ആത്മാർത്ഥം ആയി പറയുന്നതാണ് ഏട്ടാ… “

അവൾ അതും പറഞ്ഞു എന്റെ കാലിൽ തൊട്ടു നിറുകയിൽ വച്ചു പുറത്തേക്ക് പോയി..

അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു എങ്കിലും എനിക്ക് അത് അത്ര വിശ്വാസം ആയില്ല.. വിശ്വസിക്കാനും ഒരു തടസം തോന്നി.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അവളോട് ഒരു ഗാപ് ഇട്ടു നിന്നു..
അവളെന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ നടന്നത് പോലെ ഞാൻ അവളെയും ഒഴിഞ്ഞു നടന്നു.

“ഏട്ടൻ എന്താ എന്നോട് മിണ്ടാത്തത്? ഞാൻ തെറ്റ് ഏറ്റു പറഞ്ഞില്ലേ? അത്ര വെറുപ്പാണോ എന്നെ?”

കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..