ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2168

“വാ ഏട്ടാ.. സമയം ആയി…”ദുർഗ്ഗ ചുവന്ന പട്ട്‌ ചുറ്റി എന്റെ മുൻപിൽ വന്നു എന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി..

ഞാൻ ആ കയ്യിൽ പിടിച്ചു… നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നു…

മേഘക്കെട്ടിന്റെ ഇടയിൽ കൂടി അവൾ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി..
അവസാനം ഞങ്ങൾ ഒരു കൊച്ചു ചെടിത്തോട്ടത്തിൽ ആണ് ഇറങ്ങിയത്…

ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി.. പലവിധം ചെടികൾ.. എല്ലാം പൂത്തു നിൽക്കുന്നു.. അതിന്റെ ഇടയിൽ ഒരു കൊച്ചു വീട്.. തൊട്ടടുത്ത് ഒരു അരുവി.. അതിൽ വെള്ളം ഒഴുകുന്നു..

“ഇനി നമ്മൾ ഇവിടെ ആണ്.. ആരും വരില്ല നമ്മളെ പിരിക്കാൻ… “

അവൾ പ്രാന്തമായി എന്റെ ചുണ്ടുകളെ ചുംബിച്ചു.. ഞാനും അവൾക്ക് വഴങ്ങി നിന്നു…

ഒരു ചിറകടി ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

ഒരു മരക്കൊമ്പിൽ ഒരു വെള്ള വസ്ത്രം ഇട്ട സുന്ദരി.. വെളുത്ത കൈകളും കാല്പാദങ്ങളും,

അതിൽ തിളങ്ങുന്ന ആഭരണങ്ങൾ.. സ്വർണ നിറമുള്ള നീണ്ട മുടി.. തലയിൽ ഒരു കൊച്ചു കിരീടം..

അവൾ തൂവെള്ള ചിറകുകൾ വിടർത്തി.. ഒരു പക്ഷിയെ പോലെ..
എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ വായിൽ നിന്നും മുത്തുകൾ കൊഴിഞ്ഞു വീണു…

“ഏട്ടൻ അന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ? പ്രേമിക്കുന്നവരെ ഒരുമിപ്പിച്ചു കാത്തു പരിപാലിക്കുന്ന മാലാഖ? അതാണ് അവൾ….”

ദുർഗ്ഗ എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം മാറി…

ഞെട്ടി പുറകോട്ടു നോക്കിയപ്പോൾ ദുർഗ്ഗയെ ഒരു വലിയ നാഗം ആഞ്ഞു കൊത്തുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്…

“ദുർഗ്ഗെ…. എന്റെ വാവേ……!”

ഞാൻ അലറി…

കണ്ണ് തുറന്നു ചുറ്റും നോക്കി…. എവിടെ? എവിടെയാണ് ഞാൻ???

“ഏട്ടാ? വാവേ.. എന്തിനാ നിലവിളിച്ചത്?”

ആ ചോദ്യത്തിന്റെ ഒപ്പം റൂമിൽ ലൈറ്റ്‌ തെളിഞ്ഞു.. ഞാൻ നോക്കി.. ഡുർഗ്ഗ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.. നൈറ്റി ആണ് വേഷം

“ഡുർഗ്ഗെ.. ആ പാമ്പ്..? എവിടെ? അത് നിന്നെ കൊത്തിയോ?”

അവൾ ഓടി വന്നു എന്റെ മുൻപിൽ ഇരുന്നു..

“ഏട്ടാ.. ഏട്ടൻ സ്വപ്നം കണ്ടതാണോ? ഇവിടെ പാമ്പ് ഒന്നും ഇല്ല…. ഞാൻ ഇതാ ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ ഏട്ടാ.. ധാ നോക്ക്.. ഏട്ടന്റെ ദുർഗ്ഗ ആണ് ഞാൻ..”