ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2168

“ഒരു ചായ കൂടി തരുവോ ചേട്ടാ??”

അവൾ കണ്ണുകൾ അല്പം വിടർത്തി മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കൈ കൊണ്ട് ആഗ്യം കാണിച്ചു സപ്ലയറോടു പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ വാത്സല്യത്തോടെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി..

ശരിയാണ്.. ഇവളുടെ ഭാവം.. കണ്ണിന്റെ ചലനം.. എല്ലാം ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിക്ക് സമം ആണ്… ആ മാൻപേട കണ്ണുകൾ ഒരു നിമിഷം എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു..

ഞാൻ അവളെ തന്നെയാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.. അത്ഭുതം.. ആകാംഷ.. പിന്നെ ഒരു കൊച്ചു നാണം..
ഇങ്ങനെ പല ഭാവങ്ങൾ അവളുടെ മുഖത്തു വിരിഞ്ഞു.. പുരികം പൊക്കി അവൾ എന്താ എന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി..

ഒന്നുമില്ല എന്ന് കാണിച്ചു ഞാൻ വീണ്ടും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..

“നന്ദി.. ലക്ഷ്മി….”

എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ മെല്ലെ ഉരുവിട്ടു..

“ഏട്ടൻ എന്തിനാ ഇപ്പൊ ചേച്ചിയുടെ പേര് പറഞ്ഞത്?”

ഞാൻ ഞെട്ടി..തല പൊക്കി ഞാൻ നോക്കി.. ദൈവമേ.. സാക്ഷാൽ ദുർഗ്ഗ ദേവി തന്നെ ആണല്ലോ മുൻപിൽ.. കുസൃതി ഒക്കെ മാറി ഗൗരവം..

“പറഞ്ഞില്ലാലോ?”

“ഏട്ടൻ നുണ പറയുകയാണെന്ന് മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം….”

“എന്നാൽ ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ നുണ പറയുന്നു എന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്? അന്ന് അത് ഇപ്പോൾ മനസിലാക്കിയത് പോലെ മനസിലാക്കിയിരുന്നു എങ്കിൽ?? “

എന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യം അവളെ ഉലച്ചു കളഞ്ഞു.. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു… മുഖം മാറി.. തൊണ്ടക്കുഴി വിറച്ചു.. അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എണീറ്റ് ഓടി..

അത് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.. ഞാനും കഴിക്കൽ നിർത്തി കൈ കഴുകി തുക ടേബിളിൽ വച്ചു..

“ചേട്ടാ ആ ചേച്ചി എന്താ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടിയത്?”

അടുത്ത ടേബിളിൽ ഇരുന്നവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു.. ഇത്ര നേരം അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ദേഹത്തായിരുന്നു..എന്നിട്ടാണ് അവൻ..

“അവളുടെ അപ്പൻ ചത്തു. എന്താ പോരുന്നോ?”

എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതോടെ അവനു മതിയായി.. അവന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നവർ ചിരിച്ചു..

ഞാനും പുറത്തേക്ക് ചെന്നു.. കാറിൽ ചാരി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.. ഇവൾ കൈ പോലും കഴുകാതെ ആണല്ലോ ഓടി വന്നത്.

ഞാൻ കാർ അൺലോക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ അവൾ അകത്തു കയറി ഇരുന്നു..

ഞാൻ അകത്തു കയറി.. കണ്ണ്നീര് ഒഴുകുന്നുണ്ട്…

“അല്ല മോളെ… “