ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2170

“പറ….!”അവൾ ഒച്ച പൊക്കി..

“എന്ത് പറയാൻ? എന്നെ വിശ്വാസം വരാൻ വേറെ ഒരാൾ വേണ്ടി വന്നില്ലേ? എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ല…”

“അപ്പൊ.. അപ്പൊ ഏട്ടൻ അച്ഛൻ വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഒപ്പം പോകണം എന്നാണോ?”

“അതെ.. നീ പൊയ്ക്കോ.. ചതിയൻ അല്ലാത്ത ഒരാളെ കണ്ടു പിടിക്ക്….”

“ഏട്ടാ.. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അതൊരു തെറ്റുധാരണ ആയിരുന്നു എന്ന്? വിശ്വസിച്ചു കൂടെ?”

“ഇതുപോലെ ഞാനും പറഞ്ഞതല്ലേ? അതൊന്നും എന്റെ അല്ല എന്നും ഞാൻ ആരോടും ചതി കാണിച്ചിട്ടില്ല എന്നും?

എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ല നിനക്ക്.. പിന്നെ ഞാൻ എന്തിനു നിന്നെ വിശ്വസിക്കണം? “

അവൾക്ക് ഉത്തരം മുട്ടി..

“എന്നാൽ നോക്കിക്കോ.. ഞാൻ വേറെ ആണിന്റെ ഒപ്പം പോകും… എന്നെ തന്നെ ഞാൻ മോശക്കാരി ആക്കും..”

അവൾ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു…

“ആക്കിക്കോ.. അത്ര സൂക്കേട് ആണെങ്കിൽ ചെല്ല്..”

ഞാൻ അവളോട് അത് പറഞ്ഞു പുറത്തു പോയി. വയറിന്റെ വേദന നന്നായി കുറഞ്ഞിരുന്നു..

പൂർണമായും മാറിയില്ല എന്നാലും ഞാൻ ഷോപ്പിൽ പോകാൻ തുടങ്ങി.

***

ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.. ഇനി അധികം ദിവസം ഇല്ല അവളുടെ അച്ഛൻ വരാൻ..

ഞായർ ആയിരുന്നു അന്ന്.. രാവിലെ അവൾ തുണി അടുക്കി വെക്കുകയാണ്..

ഞാൻ ഫോണും കയ്യിൽ പിടിച്ചു ബെഡിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്നു.. ഇപ്പോൾ അവൾ ബെഡിൽ എന്റെ ഒപ്പം കയറി കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്..

കറുത്ത സാരി ഉടുത്തു ഇടുപ്പിൽ കുത്തി അണിവയറും കാണിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളെ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി..

സ്വർണ നിറമുള്ള വയറിൽ മടങ്ങി ഇരിക്കുന്ന പൊക്കിൾകുഴി.. വല്ലത്തൊരു ആകർഷണം..

അതിന്റെ താഴേക്ക് പോകുന്ന സ്വർണ നിറമുള്ള നനുത്ത രോമങ്ങൾ… ബ്ലൗസിൽ ഒതുങ്ങാത്ത മാറിടങ്ങൾ വീർപ്പു മുട്ടി നിൽക്കുന്നത് പോലെ…
അവൾ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ വിരിഞ്ഞു ഉരുണ്ടു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ നിതംബം… മുകളിൽ കെട്ടി വച്ച മുടി… വിയർത്ത കക്ഷം…

എല്ലാം എന്റെ സമനില തെറ്റിച്ചു…