ദുർഗ്ഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2183

ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വന്നു.. അന്ന് ദിവസം മൊത്തം ദുർഗ്ഗ എന്നൊട് മിണ്ടിയില്ല..

ഇത് അടുത്ത ദിവസങ്ങളിലും തുടർന്നു.. എനിക്ക് ആകെ നിരാശ ആയി.

ഞാൻ അപ്പുവിനോട് ഇതിനെപറ്റി സംസാരിക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു..

അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം രാത്രി ഞാൻ റൂമിൽ ചെന്നപ്പോൾ അവൾ ഒരു ലെഗ്ഗിൻസും ബനിയനും ഇട്ടു കട്ടിലിൽ ചാരി മൊബൈലും നോക്കി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

എന്തൊരു ഷേപ്പ് ആണ് ദൈവമേ ഇവളുടെ കാലിനൊക്കെ..

സ്വർണ പാദസ്വരം അണിഞ്ഞ പൂ പോലത്തെ കാൽ പാദങ്ങൾ.. ഉമ്മ കൊടുക്കാൻ തോന്നും

ഞാൻ ലാപ്ടോപ്പ് ഓപ്പൺ ചെയ്തു സമയം പോക്കിന് എഴുതുന്ന കഥകൾ ഇട്ട സൈറ്റിൽ നോക്കി.. വന്ന കമ്മെന്റുകൾക്ക് റിപ്ലൈ കൊടുത്തു..

“ആ പേര്.. ആ പേരിൽ കഥ എഴുതുന്നത് നിങ്ങൾ ആണോ? ഏയ് അല്ല.. നിങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ പെണ്ണ് പിടിക്കാൻ അല്ലെ അറിയുള്ളു…പെണ്ണിന്റെ വികാരം എന്താണെന്നു അറിയാമോ?”

ദുർഗ്ഗയുടെ ശബ്ദം.. ഇവൾ എന്നെ അപമാനിക്കാൻ കിട്ടുന്ന ഒരു ചാൻസും കളയുന്നില്ല..

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു ഇരുന്നു.. അവളെ നോക്കി.. പരിഹാസം ആണ് മുഖത്ത്..

“നീ ഇപ്പോൾ പറയുന്ന വാക്കുകൾക്ക് വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വരും ദുർഗ്ഗെ… ഞാൻ അത് കണ്ടപ്പോൾ പതറി എന്നത് സത്യം ആണ്.. എന്നാൽ അതെന്റെ ഒന്നും അല്ല.. പിന്നെ.. ഇറങ്ങി വന്ന എന്നെ നിങ്ങൾ ഒക്കെ കൂടി തന്നെയാണ് പിടിച്ചു കെട്ടിച്ചത്.. ഞാൻ നിന്റെ പുറകെ വന്നിട്ടില്ല.. വരികയും ഇല്ല.. ലച്ചുവിനെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് പോലെ നിന്നെ ഒരിക്കലും സ്നേഹിക്കില്ല.. സ്നേഹിക്കുമായിരുന്നു.. പക്ഷെ നീ എന്റെ ഭാഗം പോലും കേൾക്കുന്നില്ല….”

അത് പറഞ്ഞു അവളിൽ ഒരു മാറ്റവും വന്നില്ല.. അവൾക്ക് എന്നെ വെറുപ്പാണ്..

“പിന്നെ.. നാളെ നിന്റെ വീട്ടിൽ പോകുകയല്ലേ? മറ്റന്നാൾ ഞാൻ തിരിച്ചു വരും.. നിന്നെ കൂട്ടാതെ…”

അത് അവളിൽ ഒരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കി.

“ഇല്ല.. അത് നടക്കില്ല.. എന്റെ അച്ഛനെ വേദനിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല..”

“എന്റെ വേദന ആർക്കും അറിയണ്ടല്ലോ അല്ലെ? കെട്ടാൻ വച്ച പെണ്ണ് ഓടിയും പോയി ഇറങ്ങി വന്ന എന്നെ എല്ലാവരും ചേർന്ന് കെട്ടിച്ചു ഇതാ അവൾ ഇപ്പോൾ ചവുട്ടി തേക്കുന്നു.. ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. “

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..