?വേനൽ മഴ? (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 2369

“മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാം ഹരി…” 

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ എന്റെ ഒപ്പം വന്നു. അല്പം മാറി നിന്നു.. ഞാൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ തല താഴ്ത്തി.. 

“ഇനി പറ… എന്തിനായിരുന്നു ഈ ഡൽഹി നാടകം?” 

ഞാൻ അവനോടു ചോദിച്ചു.. അവൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. 

“ശിവേട്ട.. എനിക്ക് അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളു.. അമ്മക്ക് വയ്യാത്തതാണ്.. അവളെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടം തന്നെ ആണ്.. പക്ഷെ, തളർന്നു കിടക്കുന്ന അവളെ കൊണ്ടുവന്നിട്ട് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാൻ ആണ്? സ്വത്ത് പോയത് പോകട്ടെ.. പക്ഷെ അപ്പനെ കൊന്നവൾ എന്ന പേരും. അവളുടെ അമ്മ അവളെ മരിച്ചാൽ പോലും കാണണ്ട എന്നാണ് പറഞ്ഞതും.. ഇതൊക്കെ മാറുമോ? എല്ലാം പോട്ടെ.. അവൾക്ക് നടക്കാൻ എങ്കിലും പറ്റിയിരുന്നു എങ്കിൽ…. ഇതിപ്പോൾ.. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം….” 

അവൻ ഒറ്റ വീർപ്പിനു പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ഞെട്ടൽ ഒന്നും വന്നില്ല. പ്രതീക്ഷിച്ചത് തന്നെ ആണ്..

“അവൾ നിന്റെ അടുത്തേക്കാണ് ഹരി വന്നത്.. നീ വിളിച്ചില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ അവൾക്ക് ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു.. ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഇതിനൊക്കെ കാരണം നീയാണ്..”  

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. ഇനി അവനോട് എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ല. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.. കാൾ ഓൺ ആണ്.. ലൗഡ് സ്‌പീക്കറിൽ ഇട്ടു.. 

“നിന്റെ ജീവന്റെ ജീവൻ ആയ ഹരി പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ അല്ലെ ശ്രീ?” 

മുളചീന്തും പോലെ ഒരു കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു മറുപടി.. ഹരി അത് കേട്ട് തലയിൽ കൈ വച്ച് എന്നെ നോക്കി.. ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.. അവനെ നോക്കി.. 

“അമ്മക്ക് വയ്യാത്തതല്ലേ? എന്തായാലും നിന്റെ സുഖത്തിന് വേണ്ടി അവരെയും കൊണ്ടുപോയി വല്ല അഴുക്കു ചാലിലും ഇടുമോ? അല്ല നീയൊക്കെ അതും ചെയ്യും…അപ്പൊ ശരി.. “

അവന്റെ മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. ആകെ തകർന്നിരുന്നു ഞാനും.. ഇനി ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും അവളെയും കൊണ്ട്… 

ഉടനെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഫോൺ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ വേഗം തന്നെ അതെടുത്തു.. അമ്മയുടെ ഉച്ചത്തിൽ ഉള്ള കരച്ചിൽ ആണ് എന്റെ ചെവിയിൽ എത്തിയത്.. 

“ശിവാ…. മോനെ… അവൾ കൈ ഞരമ്പ് മുറിച്ചു മോനെ.. എനിക്ക് അറിയില്ല എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന്.. എന്റെ ദേവീ…..!” 

അമ്മ അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ടു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കാലുകൾ മണ്ണിൽ ഉറഞ്ഞത്പോലെ അവിടെ നിന്നുപോയി…

“അമ്മേ… അവളുടെ കൈ ഒരു തുണി വച്ച് വേഗം കെട്ട്…ചോര പോകാതെ നോക്കണം… വേഗം.. ഞാൻ വിഷ്ണുനെ വിടാം…” 

അലറുന്നത് പോലെ അത് പറഞ്ഞു ഞാൻ വേഗം ഫോണിൽ എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ വിഷ്ണുവിനെ വിളിച്ചു.. അവൻ വീടിന്റെ അടുത്ത് തന്നെയാണ്.. അവൻ ഉടനെ അവിടെ എത്തിക്കോളാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് അല്പം ആശ്വാസം തോന്നി.. ഫോൺ വച്ച് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു ഹരിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു..