ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

ഡെറിക്കിന്റെ ഇടിമുഴുങ്ങുന്നത് പോലെയുള്ള കല്പന കേട്ടപ്പോൾ തലയിലുള്ള വേദനയോടും കൂടി ഗീത വാതിൽ തുറന്നു കുട്ടികളെ ഓരോന്നായി പുറത്തിറക്കാൻ തുടങ്ങി….. അവൾക്ക് സഹായത്തിന് വേണ്ടി സേവിയറും കൂടെ പോയി….ഡെറിക്കും അജിത്തും , അരിശം തീരാതെ ആ ഗുണ്ടകളെ ചവിട്ടി മെതിക്കുകയായിരുന്നു…

പെട്ടെന്നായിരുന്നു ആ തടവറയുടെ അകത്തു നിന്നും ഒരു നിലവിളി കേട്ടത്…. എല്ലാവരും ഞെട്ടലോടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി..അവിടെയുള്ള രണ്ട് പെൺകുട്ടികളാണ്‌ നിലവിളിക്കുന്നത്…. അവർ പൊട്ടിക്കരയുകയാണ്… ഏകദേശം ഒരു പത്ത്-പന്ത്രണ്ട് വയസ്സ് പ്രായം കാണും രണ്ടാൾക്കും….ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞും കൊണ്ട് ആ കുട്ടികൾ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നുണ്ട്….

“ഗീതാ…. എന്ത് പറ്റി….? ”

“ഈ കുട്ടികൾ വരുന്നില്ല ഡെറിക്…. അടുത്ത് പോകുമ്പോൾ തന്നെ കരയുകയാണ്….”

“നിങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരെയും കൂട്ടി മുകളിലേക്ക് പോയ്ക്കോളൂ…. ഞാനിത് നോക്കാം..”

“ഓക്കേ.. ”

ഗീതയും സേവിയറും മറ്റുള്ള കുട്ടികളെയും കൊണ്ട് തടവറയുടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി..അതിന് ശേഷം , ഗീത കുട്ടികളെയും കൂട്ടി മുകളിലേക്ക് കയറി…മുകളിലേക്ക് നടക്കുന്ന നേരം , കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള വണ്ടി അയക്കാൻ വിളിച്ചു പറയാനും അവൾ മറന്നില്ല….സേവിയറെ അജിത്തിന്റെ കൂടെ ഗുണ്ടകളുടെ അടുത്ത് നിർത്തി , ഡെറിക് അകത്തേക്ക് കയറി…