ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

അതും കരുതി പിൻവാങ്ങാനാവില്ല… കാത്തിരിക്കാനുമാവില്ല…

ഒരേയൊരു ലക്ഷ്യം മാത്രമേ ഉണ്ടാകാൻ പാടുള്ളൂ….

കുട്ടികളെ രക്ഷിക്കുക…

അത് മാത്രമായിരിക്കണം നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം…അതിനിടയിൽ എന്ത് സംഭവിച്ചാലും പിൻവാങ്ങരുത്..അവരേയും കൊണ്ട് മാത്രമേ നമ്മൾ തിരിച്ചു പോകാൻ പാടുള്ളൂ….”

“ഓക്കേ ഡെറിക്… ഞങ്ങളെന്തിനും തയ്യാറാണ്…”

ഉറയിൽ നിന്നുമെടുത്ത തോക്കും കൈയിലേന്തി അവർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി….കെട്ടിടത്തിന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ സേവിയറോടും അജിത്തിനോടും മുകളിലെ നില വഴി കയറാൻ പറഞ്ഞു….ഗീതയെ പിന്നിലുള്ള രണ്ടാമത്തെ കവാടത്തിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചും കൊണ്ട് പ്രധാന വാതിലിനരികിലേക്ക് ഡെറിക് നടന്നു….

നാല് പേരും കോൺഫറൻസ് കോളിൽ ബന്ധപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു…

ഡെറിക് പതിയെ ചുമരിനോടടുപ്പിച്ച് നടന്നു കൊണ്ട് പ്രധാന വാതിലിനരികെയെത്തി…പതിയെ ചുമരിൽ കൈ വെച്ചും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു…

എന്നാൽ കണ്മുന്നിൽ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല…..

“ഗീതാ….അവിടെ എല്ലാം ക്ലിയർ ആണോ…? ”

“അതേ ഡെറിക്….”

“സേവിയർ..അജിത്ത്….? ”