ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

” കുട്ടികളെ ഇവിടെ കൊണ്ടാക്കിയിട്ട് ആ വിഡ്ഢികൾ വാതിലടക്കാതെ പോയതാകും… അല്ലാതെ ഇപ്പോൾ ഈ കാട്ടിൽ ആരു വരാനാണ്…..

ചുറ്റുപാട് മുഴുവൻ നമ്മൾ അരിച്ചു പെറുക്കിയില്ലേ….ആരെങ്കിലും വന്ന ലക്ഷണം കാണുന്നുമില്ല….”

അവർ പരസ്പരം പിറുപിറുത്തും കൊണ്ട് വാതിലിനരികിലേക്ക് നടന്നു….

അജിത് വാതിലിന്റെ പൂട്ട് തുറന്നതിന് ശേഷം , അതവിടെ നിന്ന് മാറ്റിയത് കൊണ്ട് പൂട്ട് പൊളിച്ചതാണെന്ന് വന്നവർക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല….അവർ വാതിൽ തുറന്നു താഴേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി…

മുകളിൽ നിന്നും ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ശരവേഗത്തിൽ നാല് പേരും അവിടെ നിന്ന് മാറി നിന്നു….

താഴെയെത്തിയ ആ ഗുണ്ടകൾ നേരെ പോയത് കുട്ടികളെ തടങ്കലിലാക്കിയ സ്ഥലത്തേക്കായിരുന്നു…അടുത്ത് ചെന്നു നോക്കിയപ്പോൾ തടങ്കലിന്റെ പൂട്ട് ആരോ തകർത്തിരിക്കുന്നു…

“ഡേയ്…മുരുകാ…..മുകളിലേക്കുള്ള വാതിൽ വേഗം അടക്കെടാ…. ഇതിനുള്ളിൽ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ട്‌….ഇന്നിവിടെ നിന്നും ഒരുത്തനും ജീവനോടെ പുറത്തിറങ്ങരുത്…”

ആരോ അകത്ത് വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന ഉറപ്പിൽ അവർ അവിടെയാകമാനം തിരയാൻ തുടങ്ങി….അതിലൊരാൾ മുകളിലേക്ക് കയറി വാതിലടച്ചു… മറ്റുള്ളവർ പല സ്ഥലത്തേക്കായി ചിതറി തിരച്ചിൽ തുടർന്നു….എല്ലായിടത്തും അന്വേഷിച്ചിട്ടും അവർക്ക് ആരേയും കണ്ടെത്താനായില്ല….

” മുരുകാ..ഇവിടെ ആരുമില്ല….”