ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

“ഉണ്ട്‌..ഇവിടെ തന്നെയുണ്ട്…..എനിക്കുറപ്പാണ് ”

“എന്നാൽ നമുക്കൊരു കാര്യം ചെയ്യാം മുരുകാ…മോചിപ്പിക്കാൻ വന്ന രക്ഷകനാരാണെന്ന് ഇവരെക്കൊണ്ട് തന്നെ പറയിപ്പിക്കാം…നീ ആ വാതിൽ തുറക്ക്…”

അവരിൽ നാല് പേർ ആ കുട്ടികളെ പാർപ്പിച്ച തടങ്കലിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി…ഓരോ കുട്ടികളെയും പിടിച്ചു ചോദ്യം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി…ഭീഷണിയുടെയും താക്കീതിന്റെയും സ്വരം അവിടെയെങ്ങും മുഴങ്ങി….പക്ഷേ ഒരാളും വായ് തുറന്നില്ല…അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ തിരിനാമ്പ് കത്തിത്തുടങ്ങിയത് തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു…

“പൊന്നുച്ചാമീ….

എല്ലാറ്റിനെയും പുറത്തിറക്ക്… കൊടുക്കേണ്ടത് കൊടുത്താൽ അവരുടെ വായിൽ നിന്ന് എല്ലാം പുറത്തേക്ക് വരും ”

തടങ്കലിന്റെ അകത്ത് നിന്നും അവർ ഓരോരുത്തരെയായി പുറത്തേക്ക് വലിച്ചിടാൻ തുടങ്ങി..പുറത്തുണ്ടായിരുന്ന ഗുണ്ടകൾ ഒരു ഇരുമ്പിന്റെ ദണ്ഡ് എടുത്തു കൊണ്ട് കുട്ടികളുടെ നേരെ നടന്നു നീങ്ങി…. ആ ദണ്ഡും ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് പല രീതിയിലും അവരെ കൊണ്ട് പറയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…പക്ഷേ,കുട്ടികൾ ഒന്നും ഉരുവിട്ടില്ല…ചിലരെ പ്രഹരിച്ചു നോക്കിയെങ്കിലും പ്രയോജനമുണ്ടായില്ല….

അവർ ഓരോരുത്തരെയായി പുറത്തേക്കിറക്കി…അവസാനം , ഏകദേശം ഒരു പത്ത് പെൺകുട്ടികൾ മാത്രം അതിനുള്ളിൽ ബാക്കിയായി….

“മുരുകാ…..ഇവരെ അടിച്ചു പറയിപ്പിക്കാനൊന്നും നിൽക്കേണ്ട…

നമുക്ക് ഇവരെയൊന്ന് ഇക്കിളിയാക്കി നോക്കിയാലോ…അവർക്കും അതാകും ഇഷ്ടം….

എല്ലാവരും അകത്തേക്ക് കയറിയിട്ട് ആ വാതിലടച്ചേക്ക്….”