ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

വീണ്ടും ഗീതയുടെയും അജിയുടെയും അടുക്കലേക്ക് ഗുണ്ടകൾ ആഞ്ഞടുത്തു….പ്രതികരിക്കാനാവാതെ അവർ തളർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു…

വൈകാതെ തന്നെ , ആ ഗുണ്ടകൾ രണ്ടാളെയും വേറൊരു സ്ഥലത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ച് കൊണ്ട് വന്നു..

അതിലൊരുവൻ തന്റെ അരയിൽ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ച തോക്കെടുത്ത് അവർക്ക് നേരെ ചൂണ്ടി….രണ്ടാളുടെയും നേർക്ക് മാറി മാറി ചൂണ്ടിയതിന് ശേഷം , അജിത്തിന്റെ നേർക്ക് പിടിച്ചു കാഞ്ചി വലിക്കാനൊരുങ്ങി….

തലയ്ക്കു കിട്ടിയ അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ രണ്ട് പേർക്കും അനങ്ങാൻ പോലും കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…

പ്രതികരിക്കാനാവാത്തതിന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ അവരുടെ മുഖത്ത് നിഴലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….മരണത്തിന്റെ മാലാഖ രണ്ട് പേരുടെയും കണ്മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു….

അനങ്ങാൻ പറ്റാത്തപ്പോഴും പ്രതീക്ഷയുടെ കണങ്ങൾ എവിടെയെങ്കിലും തെളിയുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാൻ , അവരുടെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും ഡെറിക്കിനെയും സേവിയറെയും തിരഞ്ഞു….

പക്ഷേ, നിരാശ തന്നെയായിരുന്നു ഫലം…

എല്ലാ വഴികളുമടഞ്ഞുവെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ അവർ കണ്ണുകളടച്ചു മരണത്തെ വരിക്കാനൊരുങ്ങി…

പതിയെ തോക്കിന്റെ കാഞ്ചിയിലെ കൈ വിരലുകൾ അമർന്നു….

ഭീകരമായ ഒരു ശബ്ദത്തോട് കൂടി വെടിയുണ്ടകൾ ചീറിപ്പാഞ്ഞു…

ഗീതയുടെയും അജിത്തിന്റെയും മുഖത്ത് ചോരത്തുള്ളികൾ തെറിച്ചു….തന്റെ സുഹൃത്തിനാണ് വെടി കൊണ്ടതെന്ന് അവർ പരസ്പരം ധരിച്ചു…. അടുത്ത ഉണ്ട തന്നിലേക്കാണെന്ന് കരുതി ശ്വാസം വിടാതെ രണ്ട് പേരും കണ്ണിറുക്കിപ്പിടിച്ചു…

കുറച്ചു സമയത്തേക്ക് ശബ്ദമൊന്നും കേൾക്കുന്നുണ്ടായില്ല…രണ്ട് പേരും മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു…

ഗീത ആ ഞെട്ടലോടെ പതിയെ അജിത്തിനെ നോക്കി….പക്ഷേ അവന് വെടി കൊണ്ടിരുന്നില്ല….