കൃഷ്ണവേണി – അവസാന ഭാഗം [രാഗേന്ദു] 2309

“മ്മ്മ്..”

“പിന്നെ തന്റെ പേർസണൽ ലൈഫ് ഒക്കെ..പ്രണയത്തിൽ ആണെന്ന് അന്ന് കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു .. കല്യാണം ആയോ..”

ഞാൻ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു..

“അതെ അന്ന് പറഞ്ഞത് തന്നെ ഇപ്പോഴും പറയുന്നു.. പ്രണയത്തിൽ ആണ് ഞാൻ..ശക്തമായ പ്രണയം.. അത് ആരെയും കൊണ്ടും തടുക്കാൻ കഴിയില്ല.. പക്ഷെ.. പക്ഷെ അയാൾക്ക് എന്നോട് പ്രണയം ഇല്ല..”

അത് പറഞ്ഞപോൾ ഞാൻ ഒന്ന് അവളെ നോക്കി.. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയവൾ..ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു..

“ഇനി അയൾക്ക് എന്നോട് അത് ഉണ്ടാവുമോ എന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല.. അറിയണ്ട എനിക്ക് ഒന്നും.. അയാളെ വീണ്ടും വേദനിപ്പിക്കാനോ ശല്യപ്പെടുത്താനോ എനിക്ക് സാധിക്കില്ല..അതുകൊണ്ട് മനഃപൂർവം ഒഴിഞ്ഞു മാറി..

ഈ ജീവിതം തന്നെ അയാൾ തന്നതാണ്.. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും നേടിയേട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് അയാൾ കാരണം ആണ്.. ഈ ജന്മം ഞാൻ അയാളെ മാത്രമേ പ്രണയിച്ചിട്ടുള്ളൂ.. ഇനി അങ്ങോട്ടു അയാളെ മാത്രമേ ഞാൻ പ്രണയിക്കുക ഉള്ളു..”

അവൾ അത് പറഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി നിറകണ്ണുകളോടെ പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു.

“നേരം ഇരുട്ടി.. വാ പോവാം..”

ഞാൻ അതു പറഞ്ഞു ഇസയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. അവൾ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ചു..ശേഷം എന്റെ പുറകെ നടന്നു വന്നു..

ഞാൻ ബൈക്കിൽ കയറി ഇരുന്നു.. വാവയെ കയറ്റി.. അവളെ നോക്കി.. അവൾ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു..

“കയറ്..”

അവൾ കയറി ഇരുന്നതും.. ഞാൻ വണ്ടി മുൻപോട്ട് എടുത്തു.. ആ യാത്രയിൽ ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. മിററിൽ കൂടി നോക്കിയപ്പോൾ നിറഞ്ഞു വരുന്ന കണ്ണുകൾ തുടക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്..അവളെ വീട്ടിൽ ഇറക്കി.. അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ഞാൻ തറവാട്ടിലേക്ക് വണ്ടി വിട്ടു..

*****