അപരാജിതൻ 25[Harshan] 10154

പല അമ്മമാരും അച്ചന്മാരും  തങ്ങളുടെ മക്കൾ  ആ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ അത് കണ്ടു  കരയുന്ന കാഴ്‌ച.

അതെ പോലെ മക്കൾക്കു ഭക്ഷണം വാരികൊടുക്കുമ്പോൾ കരയുന്ന അമ്മമാർ , മനസ്സ് നോവോടെ അവന്‍ ഉറക്കെ സകലരും കേള്‍ക്കെ ചോദിച്ചു

“എന്താ ഇത് കുട്ടികൾ കഴിക്കുമ്പോൾ നോക്കി നിന്ന് കരയാണോ ?”

അത് കേട്ട് ഒരമ്മ അവനോടായി പറഞ്ഞു

“അറിവഴകാ , ഒരു കാലത്ത്   ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ദുര്‍ഗന്ധമില്ലാത്ത ചോറ് കൊടുക്കാൻ സാധിക്കണേ എന്നായിരുന്നു പ്രാർത്ഥന , ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നം ,, ഇപ്പോ ഞങ്ങൾ കഴിക്കുന്നത് നല്ല  ചോറാ ,,അതുകൊണ്ടു തന്നെ തൃപ്തിപ്പെട്ടു പോയവരാ ,, ഒരിക്കൽ പോലും മക്കൾക്ക് ഇതുപോലെയുള്ള ആഹാരം കിട്ടുമെന്ന് സ്വപ്നം പോലും കണ്ടിട്ടില്ല ,,, കണ്ടില്ലേ ,, ഇപ്പോ സാക്ഷാൽ ശങ്കരൻ , അനിയന്‍റെ  രൂപത്തിൽ വന്നു സ്വപ്നം പോലും കാണാൻ യോഗ്യതയില്ലാത്ത സൗഭാഗ്യങ്ങളെ ഞങ്ങൾക്ക് തന്നത് ,,” അതോർത്താ ഞാൻ കരഞ്ഞത് “

ആ മറുപടി അവന്‍റെ  മനസിനെ ഒരുപാട് നൊമ്പരപ്പെടുത്തി

അവന്‍റെ  കണ്ണും നിറയാൻ തുടങ്ങി

അവൻ ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന കുട്ടികളുടെ അടുത്തേക് വന്നു

“ഇവിടെ എല്ലാവർക്കുമുളള ഭക്ഷണം ആവശ്യത്തിനുണ്ട് , നിങ്ങള് ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ വാങ്ങി വയറു നിറയെ കഴിച്ചോളണം ,,പിന്നെ നിങ്ങടെ കുഞ്ഞി വയറ്റിൽ ഇത്തിരി സ്ഥലം വെക്കണം ,,ഐസ്ക്രീം കൂടെ ഉണ്ടട്ടോ ‘

അതുകേട്ടു കുട്ടികൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കൊണ്ട് തലയാട്ടി

എല്ലാരും കേൾക്കെ അവൻ പറഞ്ഞു

“കാര്യം നമ്മളൊക്കെ ചണ്ഡാളന്മാരാണ് ,,രാജപദവി എന്തായാലും നമുക്കൊന്നും കിട്ടില്ല  ,, എന്നാലും രാജാക്കൻമാർ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണമെങ്കിലും നമ്മൾ കഴിക്കണ്ടെ ,,,ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ”

കുട്ടികള്‍ കഴിച്ചതിനു പിന്നാലെ ബാക്കിയുള്ളവരും ഭക്ഷണം വാങ്ങി.  കസേരയിലും നിലത്തൊക്കെയായി ഇരുന്നു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ആദി  ഇടക്കിടെ വഴിയിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.