അപരാജിതൻ 25[Harshan] 10182

അദ്ദേഹത്തെ പുറത്തു കോവിലുകൾ ദർശിക്കാൻ വിട്ടിട്ടു പോയി പ്രസാദമൊക്കെ വാങ്ങി

അതിനു ശേഷം ഇരുവരും തിരികെ വന്നു അപ്പോളേക്കും ക്ഷീരസംഘത്തിൽ കൊടുക്കാനുള്ള പാലൊക്കെ വലിയ അലുമിനിയം പാത്രങ്ങളിലാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.ഗ്രാമീണർ തൊഴിലുകൾക്ക് പോകാനായി പുറത്തേക് ഇറങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

അവൻ വേഗം ജീപ്പിൽ നിന്നുമിറങ്ങി പുറകെ വൈദ്യരു മുത്തശ്ശനും

അവൻ കവാടത്തിനരികിലേക്ക് നടന്നു

എല്ലാവരുടെയും മുന്നിലെത്തി

“എല്ലാരും പോകാൻ തയ്യാറായോ ,,?” അവൻ ചോദിച്ചു

എല്ലാവരും അവനു മറുപടി കൊടുത്തു.

“എനിക്കെല്ലാവരോടും ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട് …ഈ ഗ്രാമത്തിലെ എല്ലാവരോടും ” അവൻ അവരോടു പറഞ്ഞു

അതുകേട്ടു അവരെല്ലാവരും ഉള്ളിലേക്ക് കയറി എല്ലാ ഗ്രാമവാസികളെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു

“ഞങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ ദിവസം പട്ടണത്തിൽ പോയപ്പോൾ രണ്ടു മുത്തശ്ശന്മാരെയും കൂട്ടി ഹോട്ടലിൽ കയറിയിരുന്നു , ഞാൻ വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്ത വിഭവങ്ങൾ കഴിക്കാൻ ഇവർക്ക് അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടു തോന്നി , ചോദിച്ചപ്പോൾ ഗ്രാമത്തിലെ കുട്ടികളാരും ഇതൊന്നും കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല ,,പിന്നെ എങ്ങനെയാ ഞങ്ങൾ കഴിക്കുക എന്നാണ് ഇരുവരും പറഞ്ഞത് ”

“അത്രക്കും നിങ്ങളെ ഇരുവർക്കും പ്രിയമാണ് ,, അപ്പോ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു , നമുക്ക് ഇവിടെയും ഒരു വിഭവസമൃദ്ധമായ  സദ്യ ഒരുക്കാമെന്ന് ”

ആദി രണ്ടു മുത്തശ്ശൻമാരെയും ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു

“ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് ,, ഇവിടെ  നിങ്ങൾ ഇതുവരെ കഴിച്ചിട്ടിലാത്ത പട്ടണത്തിലെ വലിയ ഹോട്ടലുകളിൽ ഒക്കെ കിട്ടുന്ന എല്ലാ വിഭവങ്ങളും ഒക്കെ ചേർത്ത് ഒരു വലിയ സദ്യ നിങ്ങൾക്കായി ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് , ”

അതുകേട്ടു എല്ലാവരും ആശ്ചര്യത്തിലായി

“കുഞ്ഞേ ,,ഇവിടെ ഇത്രയുമധികം ആളുകളുണ്ട് ,, അതൊക്കെ ഒരുപാട് ചിലവാകില്ലേ ,,അതൊന്നും വേണ്ട കുഞ്ഞേ ,,” മുന്നിൽ നിന്നിരുന്ന ഉമാദത്തൻ മാമൻ പറഞ്ഞു

“ശരിയാ ,,അറിവഴകാ ,, നീ ഞങ്ങക്കായി ഒരുപാട് കാശ് ചിലവഴിച്ചിട്ടുണ്ട് ,,ഇനിയും ,,,അത് വേണ്ട മോനെ ” സ്വാമി  മുത്തശ്ശനും പറഞ്ഞു

അതുകേട്ടു ആദി ചിരിച്ചു

“മുത്തശ്ശാ ,,,,കാശൊക്കെ ചിലവഴിക്കാനുള്ളതാ ,,അല്ലാതെ കൂമ്പാരമാക്കി സൂക്ഷിക്കാനുള്ളതല്ല ,, ഇത് എന്‍റെ  സന്തോഷമാണ് ,,, ”

അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു വന്നത് ,, ഇന്ന് ജോലിക്ക് പോകുന്നവർ ഉച്ചയോടെ വരാൻ ശ്രമിക്കുക ,ഒരുമണിയോടെ ഇവിടെ ഭക്ഷണം എത്തിച്ചേരും ,, നിങ്ങൾ ഇതുവരെ കഴിച്ചിട്ടില്ലാത്തത് ,,കുറച്ചൂടെ  കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ പ്രജാപതി രാജകൊട്ടാരത്തിൽ വിളമ്പുന്ന അതെ ഭക്ഷണം ,, മനസിലായല്ലോ , അതുണ്ട് , ഇന്നത്തേക് ഒരു ദിവസം നമുക്ക് ഭക്ഷണത്തിൽ എങ്കിലും അവരുടെ ഒപ്പമെത്തണം ,,അത് കൊണ്ട് നിങ്ങൾ ഇവിടെ സമയത്തിനു വന്നിരിക്കണം  ” അവൻ ഒരു  ചക്രവർത്തിയുടെ ആജ്ഞാ ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു

എല്ലാവരുടെ ഉള്ളിലേക്കും ആ ആജ്ഞ പതിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു

അവരുടെ മനസ് തന്നെ അത് അനുസരിക്കണമെന്ന ഭയം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു

എല്ലാവരും വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു തലയാട്ടുകയും ചെയ്തു

തന്‍റെ    വാക്കുകളെ അനുസരിക്കുന്ന സമൂഹത്തെ അവൻ വാൽസല്യപൂർവം നോക്കി ചിരിച്ചു

എന്നിട്ടവൻ പാൽ എടുപ്പിച്ചു ജീപ്പിലേക്ക് കയറ്റി വെച്ച് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു.

എല്ലാവരിലും അത്ഭുതമാണ് അവൻ സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്.

അതവിടെ എല്ലാവരും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്ത് കൊണ്ടിരുന്നു.

ഗ്രാമവാസികൾ അത് കഴിഞ്ഞു ജോലികൾക്കായി പുറപ്പെട്ടു

<<<<<O>>>>>