വൈഗ [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 2144

“അതിനെന്താ? ഡാ ഞാൻ അമ്മയോട് ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ? അങ്ങനെ ശീലിച്ചു പോയി…”“അതിനെന്താടാ? നിന്റെ അമ്മയെ എനിക്ക് നേരത്തെ അറിയാമല്ലോ…” അവൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വേഗം ഫോൺ എടുത്തു അമ്മയെ വിളിച്ചു..

അമ്മ സമ്മതം പറഞ്ഞു..

“ഡാ ശരി.. ഞാൻ അവളെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോകാം.. അമ്മക്ക് എതിർപ് ഒന്നും ഇല്ല..”

“ഹോ മാതാവ് കാത്തു… എനിക്ക് അകെ പ്രശ്നം ആയതു കൊണ്ട് ആണ്.. വിശ്വസിച്ചു ഇറങ്ങി വന്ന അവളെ എനിക്ക് ഇതുവരെ നന്നായി നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല..

ഞാൻ അവളെ കരയിച്ചിട്ടേ ഉള്ളു….”

അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഈറൻ അണിഞ്ഞു..

“ഛെ. എന്താടാ ഈ പറയുന്നേ? നിന്റെ ഈ ഓവർ ഈഗോ കാരണം അല്ലെ? ഞാൻ ഹെല്പ് ചെയ്യാം എന്ന് എത്ര തവണ പറഞ്ഞതാ നിന്നോട്..? “

“അതൊക്കെ വിട് മച്ചി.. നീ ഇത് തന്നെ വലിയ സഹായം ആണ്.. ഞാൻ വന്നിട്ട് വേണം അവളെ നന്നായി ഒന്ന് നോക്കാൻ.. ഞാൻ കൂട്ടുകാർ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നടന്നു അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ തന്നെ മറന്നുപോയി.. “

“അതിനൊക്കെ സമയം ഉണ്ടല്ലോടാ.. അവൾ എവിടെ?”

“പുറത്തു വണ്ടിയിൽ ഉണ്ട്.. എന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ഒരു ജീപ്പ് ആണ്.. അതിൽ വേണം ചെന്നൈ പോകാൻ…ഞാൻ ഇപ്പോൾ പോകും.. നിനക്ക് അവളെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോകാൻ പറ്റില്ലേ? ഇങ്ങനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നതിൽ ക്ഷമിക്കണം…”

“ഡാ മൈ%%% ഓവർ ഈഗോ എന്നോട് വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞില്ലെ ഞാൻ?”

എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു..

“നീ വലിയ സാറ് ആയിട്ടും തെറി മറന്നില്ല അല്ലെ? ഇതാണ് ഞാൻ പഠിപ്പിച്ചാൽ ഉള്ള ഗുണം..”

അവൻ ചിരിച്ചു.. ഞാനും.

ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. അതിനിടയിൽ ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ റൂമിൽ ചെന്നു.. അവർ എന്നെ എന്തിനും സമ്മതിക്കും..

38 വയസുള്ള ഒരു സുന്ദരി ആണ്. പേര് രാഖി. ഞാൻ അവരെ ഇടക്ക് അങ്ങ് പൊക്കും.. അവർക്ക് അത് നന്നായി ബോധിക്കുകയും ചെയ്യും..