? ഋതുഭേദങ്ങൾ ?️ 09 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 798

അതിനാല്‍ വീക്കെന്‍റുകളില്‍ അടുത്തുള്ള സിറ്റിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ വല്ല ബൂത്തിലും കയറി അവളുടെ പപ്പയേയും എന്‍റെ വീട്ടിലേക്കും വിളിക്കും… എന്നാലും ടോമും മാലുവുമായുള്ള അടുപ്പം ഞങ്ങള്‍ കുറച്ചു. കാരണം അടുത്താല്‍ പിന്നെ അവരെ കാണാതെയിരിക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആവില്ല. അത് ചിലപ്പോള്‍ അവരുടെ ജീവിതത്തെയും ബാധിച്ചേക്കാം എന്ന് ഞങ്ങള്‍ കരുതിയിരുന്നു.

എന്നാല്‍ ഞങ്ങളോട് സംസാരിക്കാന്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും അവളുടെ പപ്പ സമ്മതിച്ചില്ല. ഒരു വര്‍ഷത്തോളം ഈ പ്രവൃത്തി തുടര്‍ന്നിട്ടും അനുകൂലമായ ഒന്നും തന്നെ അവളുടെ പപ്പയില്‍ നിന്നുണ്ടായില്ല. അവസാനമായി ഇങ്ങനെയൊരു മകള്‍ തനിക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഫോണ്‍ വെക്കുകയായിരുന്നു അവളുടെ പപ്പ ചെയ്തതു.

അടുത്ത തവണ ഞങ്ങള്‍ വിളിക്കുമ്പോഴേക്കും അവളുടെ പപ്പ മൈസൂറിലെ ബിസിനസ് എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചു ഖത്തറിലേക്ക് പോയിരുന്നു. അങ്ങോട്ട് വിളിയ്ക്കാനുള്ള നമ്പറോ മറ്റോ ഒന്നുമില്ലാത്തതിനാല്‍ അതോടെ അവളുടെ പപ്പയെ വിളിയ്ക്കാനുള്ള അവസരങ്ങള്‍ നഷ്ടമാവുകയായിരുന്നു. അവളുടെ പപ്പ പോയതോടെ ഞങ്ങള്‍ക്കെതിരെ ഇനി അയാള്‍ വരുകയില്ലെന്ന സത്യവും ഞങ്ങള്‍ മനസിലാക്കി. അതോടെ ഏകദേശം ഒരു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ ഈ നഗരത്തിലെത്തി. ടോമിനെയും മാലുവിനെയും കണ്ടു. സന്തോഷത്തോടെ തിരിച്ചുപോയി.

ആയിടയ്ക്കാണ് അനു ഗര്‍ഭിണിയാവുന്നത്. പപ്പയുടെ അകള്‍ച്ച നല്‍കി ദുഃഖങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിച്ച സന്തോഷവാര്‍ത്ത. ഇരുപത്തിരണ്ടാം വയസ്സില്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒരു അച്ഛനമ്മമാരാവന്‍ പോകുന്ന അസുലഭ അനുഭൂതി. പിന്നിടുള്ള നാളുകള്‍ ആ സന്തോഷത്തെ ചുറ്റി പറ്റിയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അവളുടെ ആരോഗ്യപരമായ കുഴപ്പം കൊണ്ടു ചെക്കപ്പിന് പോയപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ആ ഗര്‍ഭം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതാണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.

അവളുടെ ജീവനെ പേടിച്ചു അവളോട് അബോഷന് വരെ ഞാന്‍ അവളെ നിര്‍ബന്ധിച്ചിരുന്നു. എന്നാല്‍ അമ്മയാവാന്‍ പോകുന്നതിന്‍റെ എക്സൈറ്റ്മെന്‍റില്‍ നിന്നിരുന്ന അവള്‍ അതിന് കുട്ട് നിന്നില്ല. താന്‍ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കുമെന്നും തനിക്ക് കിട്ടാത്ത ഒരു അമ്മയുടെ എല്ലാ സ്നേഹവും നല്‍കി ആ കുഞ്ഞിനെ വളര്‍ത്തുമെന്നും അവള്‍ വാശിപിടിച്ചു. അവളുടെ വാശിയുടെ മുകളില്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല.

പിന്നിടുള്ള മാസങ്ങള്‍ സ്വപ്നങ്ങളുടെയും കരുതലുകളുടെയും നാളുകളായിരുന്നു. പുതിയ അതിഥിയെ സ്വീകരിക്കാന്‍ ഞങ്ങളും ഞങ്ങളുടെ ദേവലോകവും ഒരുങ്ങി. അതിനിടയില്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞ പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാം പതിയെ ഞങ്ങള്‍ മറന്നു. ഒരുപക്ഷേ ഞങ്ങള്‍ മറന്നാലും ദൈവം അതെല്ലാം കുറിച്ചുവെച്ചിരുന്നു എന്നു വേണം കരുതാന്‍.