💓പ്രാണസഖി 💓 [ ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 333

വിനോദ് അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ടുവന്ന ഗ്ലാസ്സും മറ്റ് സാധനങ്ങളും എടുത്ത് ഞാനിരുന്ന കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

പോകാനൊരുങ്ങിയ അവൻ സ്ഥംഭിച്ച് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട ഞാൻ അവൻ നോക്കുന്ന ദിശയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.

മുറിയുടെ വാതിലിനടുത്ത് നല്ല ദേഷ്യഭാവത്തിൽ എന്നെയും വിനോദിനെയും മാറി മാറി നോക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. അവളുടെ ഭാവം കണ്ടാൽ ഞങ്ങളെ കടിച്ച് കീറാനുള്ള കലി മുഖത്തുണ്ട് . വിനോദ് പോലും പേടിച്ച് നിൽക്കുകയാണ്. അവൻ കയ്യിലിരുന്ന കുപ്പി പുറകിൽ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ലക്ഷ്മി …. നീ ഇവിടെ ”

ഒരു വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ വിനോദ് ലക്ഷ്മിയെ വിളിച്ചു.

” വിനോദേട്ടൻ ഒന്നും പറയണ്ട .. ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടു. ചേട്ടനും കുടി തുടങ്ങിയോ ….. ഇതിനാണോ കൂട്ടുകാരനെയും കൂട്ടി ഇവിടേക്ക് വന്നത്. കൂട്ടുകാരൻ …. ഞാൻ അനുഭവിച്ചതറിഞ്ഞതല്ലേ ചേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ തനി സ്വഭാവം … ചേട്ടനറിയോ…”

ലക്ഷ്മി തന്റെ ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ വിനോദിനോട് തീർത്തു.

“ലക്ഷ്മി നിർത്ത് … ഹരി എന്നോടെല്ലാം പറഞ്ഞു. നീ കഥയറിയാതെ ആട്ടം കാണുകയാണ് ലക്ഷ്മി. ഞാൻ ഒരു തുള്ളി പോലും ഇതുവരെ കുടിച്ചിട്ടില്ല. പിന്നെ നീ കണ്ടത് സത്യമാണ് മദ്യം തന്നെയാണ് ഞാനവന് കൊടുത്തത് അതിന് അതിന്റേതായ കാരണമുണ്ട്….. നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വസിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ എന്തു വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം ഞാനും ഹരിയും ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല……”

വിനോദ് ലക്ഷ്മിയോട് ശബ്ദമുയർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്കിതൊക്കെ കണ്ടു നിൽക്കാനെ സാധിച്ചുള്ളൂ അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു… അത് വിനോദ് കണ്ടു…

” ഓ തുടങ്ങി . ഇതിപ്പം ഇവളെക്കാൾ കഷ്ടമാണല്ലോ നിന്റെ കാര്യം എല്ലാത്തിനും കരച്ചിൽ , എടാ  കഴിഞ്ഞ ആറു മാസമായിട്ട് എല്ലാത്തിനും നീ ഇങ്ങനെയാണല്ലോ … എടാ പഴയ ഹരിയിലേക്ക് മടങ്ങി പോകാനാണ് നിന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്നത് ഇനി നീ കരയരുത്. ”

എന്റെ തോളിൽ തട്ടി ഞാനിരുന്ന കട്ടിലിനടുത്ത് വന്നിരുന്ന വിനോദ് പറഞ്ഞു.

” നീ ഇപ്പൊ  എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് . ”

വിനോദ് ലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.

” അമ്മ പറഞ്ഞു അത്താഴം കഴിക്കാൻ രണ്ടു പേരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് ചെല്ലാൻ . ”

” നീ പോ ഞങ്ങൾ വന്നോളാം. ”

വിനോദ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ഞങ്ങളെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവിടുന്ന് പോയി ……

“ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട് തലവേദന.  ”

” കുഴപ്പമില്ല ”

ഞാൻ കണ്ണിൽനിന്നു വന്ന കണ്ണുനീർ കൈകൾ കൊണ്ട് തുടച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.

“എങ്കിൽ എണീറ്റ് മുഖവും കഴകീട്ട് വാ എനിക്കാണേൽ നല്ല  വിശപ്പുണ്ട് … മ് വാ……..”

കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീറ്റ്കൊണ്ട്  വിനോദ് എന്നോട് പറഞ്ഞു.

“എടാ എനിക്കൊന്നും വേണ്ട …  വിശപ്പില്ല …. ”