ഡെറിക് എബ്രഹാം 16 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 279

ഞങ്ങളുടെ കാര്യമോർത്ത് നീ ടെൻഷൻ ആവേണ്ട….

ഞങ്ങൾക്കിത് പോലെ ഇനിയും വന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കും…

അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഈ അവശിഷ്ടങ്ങൾ നീ തന്നെ തിന്നോളൂ…

ഞങ്ങളെയും കാത്ത് ഇനിയും നല്ല നല്ല മയിലുകൾ ചിറക് വിടർത്തി നിൽക്കുന്നുണ്ടാകും….

നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി..നല്ല കിണ്ണം കാച്ചിയ മയിലിനെ ഞങ്ങൾ കൊണ്ടു തരാം”

ഇത് കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന ഡെറിക് കുട്ടികളെയൊന്ന് നോക്കി… അവർ ഡെറിക്കിനെയും ചേർത്തു പിടിച്ചും കൊണ്ട് ആ ഗുണ്ടകളെ ഭയത്താൽ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്…അധികം അവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അവൻ കുട്ടികളെയും കൂട്ടി മുകളിലേക്കുള്ള പടവുകളിലേക്ക് നീങ്ങി…

ഗുണ്ടകളെ കടന്നിട്ട് വേണമായിരുന്നു പടവുകളെത്താൻ…

അവരെ കടന്നു പോകുമ്പോൾ അതിലൊരുത്തൻ അമൃതയുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു….

“പോകല്ലേ പെണ്ണേ… നമുക്ക് ഇന്നലെ രാത്രിയിലെ പോലെ ഒന്നൂടെ ആഘോഷിച്ചാലോ…

കൂട്ടിന് ചേച്ചിയും പോന്നോട്ടെ….”

ഡെറിക് അമൃതയുടെ കൈ വിടുവിച്ചും കൊണ്ട് അവിടുന്ന് മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു….

എന്തോ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പെട്ടെന്നവിടെ നിന്നു…

നിന്നത് എന്തിനാണെന്നറിയാതെ അവനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന കുട്ടികളോട് കണ്ണടയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞു..