ഹൃദയരാഗം 20 [Achu Siva] 702

“ഈശ്വര ,വിനയേട്ടന് നന്നായി അറിയാം ഞാൻ ഉടായിപ്പ് ആണെന്ന് .എന്റെ കള്ളത്തരം കണ്ട് പിടിക്കരുതേ …ഏതായാലും സംസാരത്തിൽ നല്ല ഷീണം പ്രകടമാകണം ,കുറച്ചു സങ്കടം കൂട്ടിയിട്ട് വേണം സംസാരിക്കാൻ “.ചെയ്യുന്നത് കള്ളമാണെന്ന പേടി അവളെ അലട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

ഹും എന്നാലും എന്റെ ഫോണിൽ നിന്നു വിളിച്ചപ്പോ അങ്ങേർക്കു എടുക്കണ്ടാരുന്നു ….ഇപ്പോ വന്നിരിക്കുന്നു ചംചാരിക്കാൻ ..ആവശ്യം എന്റേതായി പോയി …സഹിക്ക തന്നെ ..അവൾ മനസ്സിൽ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടു ഫോൺ ചെവിയിൽ വെച്ചു …

“വാസുകി” …….മറുപുറത്തു നിന്നും വിനയ്ടെ ശബ്ദം  ഒരു കുളിർമഴ പോലെ അവളുടെ കാതിൽ പതിച്ചു .

“വിനയേട്ടാ “……അവൾ ചെറിയ കുട്ടിയെ പോലെ അവശതയോടെ സങ്കടം കലർന്ന സ്വരത്തിൽ വിളിച്ചു …

അവളുടെ ആ വിളി അയാളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു നൊമ്പരം സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ടു കടന്നു പോയി …അവളെ ആ നിമിഷം തന്നെ ഒന്നു കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അയാൾ കൊതിച്ചു പോയി .

“വാസുകി നിനക്ക് എന്തോ തലകറങ്ങിയെന്നോ മറ്റൊ പറഞ്ഞല്ലോ .ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് ?ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാണോ” ?അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ അവളോട്‌ പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന അതേ സ്നേഹവും കരുതലും നിറഞ്ഞു നിന്നു .

അത് മനസ്സിലാക്കിയ വാസുകിയുടെ മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ടു തുള്ളിച്ചാടി ..

“ഇല്ല വിനയേട്ടാ ,ഇപ്പോ കുറവുണ്ട് .ഒന്നു റെസ്റ് എടുത്താൽ മാറും ..വിനയേട്ടന് തിരക്കിലെങ്കിൽ ഒന്നു ഇവിടെ വരെ വരാൻ പറ്റുമോ” ?

മറുപുറത്തു നിന്നും നിശബ്ദത ..

ഒരു ചെറിയ സെന്റി ഇട്ടേക്കാം .അതായിട്ട് കുറയ്‌ക്കേണ്ട …അവൾ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു …